Sinds vanmorgen heb ik mijn nomadisch leven weer opgenomen.
Ik moet met enige spijt Kopenhagen verlaten, maar ik heb nog wat te goed...om de pijn wat te verzachten.
Ten noorden van de stad liggen nog een paar architecturale parels te rapen.

Het is weer wat wennen met een zwaar bepakte fiets de baan op. De voorbije dagen voelde mijn fiets "ondraaglijk licht", maar nu loopt hij weer wat stabieler en baanvaster 😉.
De zon is opnieuw van de partij, maar er waait een stevige noordenwind, wat de temperatuur een stuk beneden de 20° houdt.

Ik verlaat de stad via Nordhavn, een stadsdeel aan de kust in volle ontwikkeling.
Net zoals in het Z.O., wordt hier volop gebouwd en worden bestaande gebouwen gerecycled.
Hoewel mijn weg naar het Noorden hoofdzakelijk langs de kust zal lopen, moet ik nog eventjes terug het binnenland in, naar een wijk helemaal ten N. van Kopenhagen. Het is een wijk die in de jaren 20 van vorige eeuw werd gebouwd. Maar het is niet in eerste instantie voor de wijk dat ik me de moeite getroost. Het gaat hem om de kerk : de Grundtvigskirke, een onwaarschijnlijk bouwwerk.
De bouwmeester ( ene Klint, en later zijn zoon) inspireerde zich voor de bouw op de Deense dorpskerkjes, maar de schaal is hier duidelijk anders en grootser! Het is een wat vreemd, excentriek gebouw, zeer expressief en duidelijk schatplichtig aan de gotiek. Alleen is alles hier in baksteen opgebouwd. Ik heb een tijdje geleden de vergelijking gemaakt van een kerkgevel met een orgelkast. Hier is dat overduidelijk. Behalve de vertikaliteit die hier extreem is, kent de kerk geen ornamenten of versieringen. Alles staat in dienst van de opwaartse beweging...
Zij staat ook prominent ingepland in de wijk, die door dezelfde architecten is getekend. Duidelijk gebouwd in een tijd waarin de religie nog een centrale plaats innam. De naam van de kerk verwijst trouwens naar een belangrijk protestants priester en filosoof : Grundtvig.
Toen ik er aankwam, was een menigte zich aan het verzamelen voor een plechtigheid. Pas na een tijd rond het monument gelopen te hebben, zag ik het bordje dat de kerk zelf pas toegankelijk zou zijn om 14u30 ! Ik ben begeesterd door architectuur, maar was toch niet van plan om meer dan 4u te wachten om het interieur te zien. Tussen de genodigden door (veiligheidshalve mijn helm afgezet, dan val je als reiziger minder op) glipte ik toch binnen, genoeg om onder de indruk te zijn van de "omhoogstuwende ruimte", én het nemen van een "verboden" foto. Vriendelijk, doch met aandrang, werd ik samen met een jong Japanees koppel, de tempel uitgestuurd...Jammer.

Terug naar de kust...voor een gebouwtje van een heel andere schaal, functie en tijd.
Het staat langs de kustweg, is van ene Arne Jacobsen ( herinner het SAS-hotel in Kopenhagen) en is een kleine parel: een wit pompstation met een prachtige cilindrische luifel dat door één kolom wordt ondersteund. Een mooi voorbeeld van zijn functionalistisch bouwen. Het dateert uit de jaren 30 en is tot op vandaag in die functie gebruikt! Het kreeg trouwens een internationale restauratieprijs.
Van die ontwerper zie ik straks nog enkele realisaties...

Maar eerst naar een Deens landhuis (Ordrupgaard) dat een mooie collectie schilderijen herbergt en uitgebreid werd door Zaha Hadid! In Hamburg zag ik van haar de nieuw aangelegde havenpromenade.

In de nieuwe vleugel is een tijdelijke tentoonstelling lopende van "Tal R".
Een actueel Deens kunstenaar. Ik kende hem niet, maar vooral zijn tekeningen spreken me wel aan. Kijk maar...
Het gebouw zelf is uitgevoerd in een zwart gekleurd beton en heeft de typisch vloeiend, organische vorm waarvoor Zaha zo bekend is geworden. Ook hier niets dan hellende wanden (enkel de tentoonstellingsmuren staan haaks). Zouden wij dan toch in destabiliserende tijden leven?😜

De permanente collectie wordt getoond in de woning van de grote verzamelaar die er begin vorige eeuw zelf ooit woonde. Een mooie Franse collectie ( oa Corot, Delacroix, de impressionisten) en een Deense verzameling...waaronder W. Hammershoi!
Samen met Zaha, was hij ook de reden waarom ik hier sta!
Ik toon jullie enkele van zijn werken.

Om te bekomen van al dat moois eet ik in de cafetaria een veel te duur smorrebrod, maar krijg mijn koffie gratis omdat ik er te lang moest op wachten!

Niet ver hiervan staat nog een woning van Finn Juhl, een bekend Deens architect en vooral meubelontwerper. Maar "trop" is te veel en er staat onderweg nog wat te zien.

De kustweg zelf is mooi, maar zeer druk. Bovendien is dit een van de weinige wegen waar geen gescheiden fietspad aanwezig is. Onwaarschijnlijk in Denemarken.
Hier rij ik duidelijk door een kuststrook met een heel ander karakter dan ten Z. van K.
Het ene riante kustplaatsje rijgt zich aan het andere, veel kleine strandjes, jachthavens, maar vooral : het is kennelijk de "betere" Deen die zich hier ophoudt, te zien aan de villa's en strandhuizen. Soms waande ik me aan de Cote d'azur...

Ik hou even halt in Klampenborg, een plaats waar Arne Jacobsen een aantal mooie wijken heeft gebouwd. O.a. de rijwoningen van Soholm, maar vooral de ernaast gelegen witte Bella Vista-wijk. Prachtig aan elkaar geschakelde appartementen in de beste functionalistische traditie.
De Deense architectuur uit de jaren 50 en 60, waarvan dit voorbeelden zijn, is van grote invloed geweest op de Europese architectuur. Vooral op het vlak van de woningbouw. Vele Belgische architecten zijn hieraan ook schatplichtig.

Van wie de meesten onder ons ook al zullen hebben gehoord, is Knud Rasmussen, een grote Deense Poolreiziger, die in het begin van vorige eeuw, heel wat expedities op zijn naam heeft staan.
Een mooi monument, ter zijner ere ben ik ook voorbijgekomen. Gehakt uit een immens blok graniet. Sober, maar sprekend.

In Rungsted, kom ik voorbij de woning waar Karen Blixen heeft gewoond en gewerkt. Zij is de auteur van het boek dat is verfilmd onder de titel "Out of Africa". Ik rij de oprijlaan op tot aan de woning, maar beperk mijn bezoek tot het nemen van enkele foto's. Tenslotte wil ik tijdens mijn volgende bezoek aan Denemarken nog wat te doen hebben.

Net voor Humlebaek, volg ik een pijl landinwaarts naar een camping. Ik zou een verderop gelegen camping hebben gekozen, maar het is al na 16u en mijn dag is vol genoeg geweest.
Ik zet mijn tent op en schrijf wat in de zon.

In het jachthaventje vlakbij zijn een paar mogelijke eetadressen, maar daar aangekomen, blijkt de ene gesloten omwille van een privaat feest, de andere tijdelijk gesloten wegens brand in de keuken, en de derde te exclusief.
Terug de fiets op en een kwartier verder gereden. Daar vind ik in het clubhuis van een "Badeclub" een heerlijke vissoep aan een ledenprijs. Het bordje aan de ingang meldde "enkel toegankelijk voor leden" (maar dan in het Deens). Ik moet er vrij hongerig hebben uitgezien, want de chef laat me toe, mits ik mijn eigen tafel dek en afruim...

Ik zoek mijn slaapstee op en onder zeil, voltooi ik dit relaas van wat mijn, op één
na, laatste dag Denemarken zal worden...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar