Onrustige slaap. Niet veroorzaakt door muizenissen, maar muizen! Ik werd wakker van een geritsel en geknisper vlakbij mijn oren. In het schijnsel van mijn hoofdlamp zie ik er eentje zitten, dat verschrikt wegschiet.Absoluut geen ervaring zoals recent met groter wild dat je weg kruist. Dat klein grut wil je niet rond je oren. Mijn binnentent is gelukkig insecten- en dus muizenvrij, dus val ik uiteindelijk wel terug in slaap.
De dag begint grijs en spijts enkele druppels, blijft het droog. Maar pas in de namiddag breekt de zon door en steekt opnieuw een mij gunstige Zw-wind op.
Vele km's leg ik af door indrukwekkende duinen. Het fietspad slingert zich door bosschages die afgewisseld worden door open landschap. Hier te rijden is heerlijk, maar tegelijk stemt het me droef dat dit landschap in een niet zo ver verleden ook aan onze kust aanwezig was. Wij hebben het volgestort met beton en opgeofferd aan het gewin.
Zandvoort is de eerste grotere badplaats op mijn weg. Bij ons is de naam vooral bekend van zijn race-circuit, maar nu doet het me wat denken aan een morsige, Vlaamse kuststad. Ik noem geen namen.
Ijmuiden passeer ik zijdelings en moet ook hier het veer op over het Noordzeekanaal, maar eerst glijdt nog een imposant zeeschip voorbij, niet op eigen kracht, maar getrokken door een sleper.
Door de buitenwijken terug de duinen in. Via Castricum a Zee, en Egmond a den Hoef, waar ik halt hou ivm mijn caffeineverslaving, gaat het naar Bergen a Zee, meteen mijn meest noordelijke punt langs de Noordzeeroute. Van hieruit ga ik namelijk oostwaarts en keer ik de Noordzee mijn rug toe om de Oostzee te gaan opzoeken. Ik ga dus even van mijn fiets het strand op om haar goeiedag te zeggen...
Alkmaar is vandaag mijn einddoel.
Een aangename stad, doorkruist door enkele grachten, maar ze kan de vergelijking met Brugge niet doorstaan (en dat is geen heimwee die opspeelt).
Ik ga er iets eten, schrijf dit neer en hoop alvast op een muizenvrije nacht.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar