Blijkbaar is mijn verslag van mijn eerste fietsdag niet bij jullie terechtgekomen...Mijn tekst ben ik ook kwijt...Daarom hierbij in "uitgesteld relais", een resumé.
Ik begin met een kleine rechtzetting...Hoewel het een solo-reis wordt, heb ik de start en de eerste km's in aangenaam en bekoorlijk gezelschap doorgebracht. Vriendin Nele heeft mij begeleid tot even voorbij Sluis en me daar uitgezwaaid.
Toch reist ze een beetje met me mee... en niet alleen omdat zij enkele weken voor mij, een gelijkaardige tocht heeft gefietst tot aan de Poolse grens. Spijts de rugwind en een kaarsrechte, uitnodigende weg Noordwaarts, gaat het moeizaam en vind ik moeilijk mijn ritme : de emoties wegen.
Mijn 1ste verplichte stop is het veer in Breskens, dat me tot in Vlissingen zal brengen. Van hieruit, langs het kanaal tot in Middelburg, waar ik graag kom. Ik wijk er van mijn route af en stap (fietsen mag hier niet) door het centrum naar de markt en eet er in de schaduw van de Vleeshal mijn boterhammen. Over de mooie binnenplaats van het Zeeuws museum, naar de Spuistraat. Een prachtige, verkeersvrije straat met een hoge concentratie aan beschermde woonpanden. Anemonen, stokrozen en hortensia's sieren er de voetpaden en vensterbanken en contrasteren mooi met het glimmend lakwerk van ramen en deuren. Alles op z'n kraaknetst. Ware het niet van de gestalde fietsen, je waande je in de Gouden Eeuw.
Op naar Veere, nog zo'n charmante plek die zijn succes vooral dankt aan de bekoorlijke haven en zijn ligging aan het Veerse meer. Maar ik ben niet de enige die Veere aantrekkelijk vind. Het is er over de koppen lopen en aan de overzet is het lang aanschuiven. Om km's te "sparen" ( het begint goed) kies ik voor het veer over het meer in plaats van deze te ronden. Maar het levert me zeker geen tijdswinst op, het wachten stelt me elfs op de proef...
Eenmaal aan de overzijde fiets ik tot in Kamperland. De naam alleen al gebiedt me hier mijn tent op te slaan en ik heb inmiddels mijn beoogd dagelijks gemiddelde gehaald: 71 km.
Ik vind, met dank aan Mr. Google, een minicamping op de boerderij "De Klomp"
( wat verwacht je hier anders).
Mijn avondeten zoek ik iets verderop en kruip vroeg onder de wol.

Terug naar vandaag donderdag en deze morgen vroeg (iets voor acht) vertrokken in Oostvoorn. Pas de weg op en in een bosrijk gebied, kruist plots een ree het fietspad. Amper 10 m voor mijn neus. Ik heb dit maar zeldzame keren meegemaakt en telkens zorgt dit voor een bijzondere ervaring plotse getuige te zijn van een aanwezigheid en een leven waar wij geen weet van hebben.
Na een paar minuten opnieuw een afsluitdijk, die me na een passage door een natuurdomein plots in het havengebied van Rotterdam brengt. Het contrast kan niet groter...En nochtans, ook dit door de mens gevormde landschap, boeit me enorm. Ik rij langs raffinaderijen, containerterminals, logistieke loodsen en een bedrijf die windmolens bouwt. Ook van dit leven hebben we nauwelijks benul.
Om mijn route verder te kunnen zetten, moet ik opnieuw een veer op. Deze keer een "fast ferry" die me niet alleen in Hoek van Holland brengt, maar ook een mooi beeld van een stukje van de wereldhaven Rotterdam geeft.
Na het industriële landschap, word ik de volgende km's getrakteerd op ongerept duinenlandschap tot in Den Haag en daar voorbij. Het fietspad volgt het pittige reliëf en de kustlijn Noordwaarts. Ik kom na Den Haag in Katwijk, Noordwijk a Zee en tenslotte in Noordwijk zelf, waar ik toch nog een plaatsje op een camping vind, want druk bezet is het overal.
Het was een warme, zomerse dag, maar terwijl ik dit nu schrijf, vallen er druppels...hopelijk blijft het bij dreiging.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar