Vanmorgen eerst naar een fietshersteller. De voorste rem van Nele's fiets deed het niet meer en met het reliëf hier is dit uiteraard gevaarlijk. Hij kon er echter niet definitief aan verhelpen en verwees ons door naar een fietsbedrijf bij het centrum.
Ik bespaar jullie de details van de herstelkwestie, maar het kwam er op neer dat de fiets moest worden binnengebracht en misschien vandaag of zeker morgen zou worden hersteld. We werden overal zeer vriendelijk en behulpzaam onthaald. Het betekende echter een extra namiddag en nachtje Zadar.

We eten een broodje op de trappen van de zeepromenade, terwijl we genieten van de bastonen van het zee-orgel. Eerder dan aan een orgel, doen de klanken me denken aan een bas-saxofoon of didgeridoo, het houten blaasinstrument van de aboriginals.

We hebben ruim de tijd om nog eens langs die monumenten en plaatsen te lopen, die in onze herinnering zullen blijven. In de kathedraal kan ik een tijdlang de organist beluisteren die een stuk aan het inoefenen is. Geen zee-orgel, maar een kerkorgel nu.
In de late namiddag krijgt Nele telefoon dat haar fiets klaar is, eerder dan verwacht.
Morgen kunnen we dus weer op pad...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar