We hebben beslist hier nog een dag te blijven. We zijn niet alleen moe, maar hebben ook de behoefte wat uit de routine van het dagelijkse "fietsen/tent opslaan/tent inpakken/fietsen" te stappen. Jawel ook bij langetermijnfietsers dreigt de sleur. Daarenboven is het een bijzondere dag : ik zit vanaf vandaag op de figuurlijke route 66...en daar mag al eens bij stilgestaan worden, letterlijk dan.

Omdat mijn haren stilletjesaan door mijn fietshelm aan het groeien waren, ben ik deze morgen naar de friseur geweest om mij een nieuwe en kortere coupe te laten zetten. Ik heb Nele gevraagd geen foto's ervan te publiceren. Of ze er zich zal aan houden, is een andere vraag.

Tijd dus om wat bij te schrijven, te slenteren door het oude stadje en zijn nieuwere wijken, én foto's te maken.
Het stadje Pag heeft een eigen, vreemde sfeer. Het oude hart heeft charme zonder bevallig te zijn. Een mooi centraal plein met kathedraal, waarop de orthogonale, smalle straten uitkomen. Alles in een bleke, uniforme natuursteenkleur. Er worden volop voorbereidingen getroffen voor het aankomende toeristische seizoen en dat brengt veel "werken in uitvoering" met zich mee.
Ik heb deze middag een hele tijd door het stadje gestruind en via beelden iets van die "je ne sais quoi"-sfeer proberen vast te leggen.
Ondertussen raast hier de "Bora", de fameuze noordenwind, die stormachtige trekjes heeft. De spiegelgladde Adriatica van de voorbije weken, is nu veranderd in een wilde furie en er is vanavond nog regen bijgekomen ook. Vreemd op een eiland dat getekend is door droogte.
Deze bijzondere dag hebben we afgesloten met een etentje, dat in het teken stond van de plaatselijke specialiteiten : kaas, olijven, charcuterie, lamsvlees...alles "terroir", en een Cabernet Sauvignon van Pag om één en ander te verteren. Op aanvraag kan ik jullie het adres bezorgen.
Morgen terug de fiets op, we zijn er klaar voor. Wind en regen zijn voorspeld, hopelijk valt het mee en wordt het geen "4-broekendag"!

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar