Maandag

Onze laatste volle fietsdag.
Nog een 60-tal km's scheiden ons van ons einddoel, Leipzig. Die km's krijgen we echter niet op een schoteltje bediend. Zoals alle voorbije dagen krijgen we opnieuw een fikse kopwind op het menu. Maar de zon schijnt en heel wat delen van de route gaan door windluw bos.
In Grimma, een voor de rest vrij grijze, afstandelijke stad, zijn we gecharmeerd door het Rathaus. Puik vakwerk, letterlijk én figuurlijk.
Even voor Leipzig houden we halt op een camping gelegen aan een kunstmatig meer.
Het immense watervlak is echter niets anders dan een volgelopen bruinkoolmijn. Een gigantische werkloze kraan is daar nog de getuige van.
Inmiddels heeft men inspanningen gedaan dit nieuwe landschappelijke gegeven een herbestemming te geven. Een kano- en raftingclub, sportvelden, strandjes, en "Erlebnis"-zones, maken daar deel van uit.

Morgen dus naar de eindmeet...

Dinsdag

Nog een 15 km tot in Leipzig en die km's gaan vooral door groene zones en bossen. Verrassend voor een industriestad.
Vooraleer we naar het centrum trekken, bezoeken we eerst een voormalige katoenspinnerij, die gerecycleerd werd tot kunstencentrum. Er is een theater, een grote tentoonstellingsruimte, kunstenaarsateliers en galeries. Een mooi voorbeeld van herbestemming.
In het centrum gaan we eerst bij J.S. Bach op bezoek. Hij ligt begraven in de Thomaskirche, waar hij 27 jaar als cantor aan verbonden was. Dit hield in dat hij wekelijks cantates voor het koor schreef, en organist was. Het orgel dat hij bespeelde staat er nog...én zijn Matheuspassie werd hier voor het eerst opgevoerd. Een plek die me emotioneerde.
Vooraleer we Evi gaan opzoeken, bewonderen we nog
enkele Art-deco winkelgaanderijen, en vergapen ons aan heel wat imponerende gevels in de Altstadt.

Woensdag

Vandaag krijgen we een exclusieve rondleiding door de vriend van Evi.
Met de fiets toeren we door de buitenwijken van de stad. Leipzig is een "open" en progressieve stad. Een bruisende universiteitsstad die een goeie reputatie heeft op het vlak van de menswetenschappen. Heel wat jonge mensen blijven er hangen en proberen alternatieve samenlevingsvormen uit. We rijden door Connewitz, een wijk die hiervoor bekend is. Na de val van de muur was hier een grote leegstand en kon je voor een prikje een huis of appartement verwerven. Dat is ondertussen wel aan het veranderen, want de markt heeft dit potentieel ontdekt.
We komen langs een aantal relicten uit de DDR-tijd : het gebouw waar vroeger de gereputeerde Leipziger Buchmesse (boekenbeurs) plaatsvond en het stadsarchief met een gouden spits en rode ster. Verguld is ook de toren van de Russisch Orthodoxe kerk en bijzonder zwaar en dreigend is het monument dat werd opgericht om de 100-jarige viering van de overwinning op Napoleon te herdenken.
Verder gaat het richting centrum waar we afstappen aan een voormalig fabrieksgebouw, dat is omgebouwd tot theater-, filmzaal en jeugdateliers. Kinderen kregen er tijdens onze rondgang een "initiatie" grafitti-spuiten!
Heel beklijvend was ons bezoek aan het Stasi-museum, een museum gewijd aan de praktijken van de Oost-Duitse geheime dienst en ingericht op de 1ste verdieping van het gebouw van de Stasi zelf, de Runde Ecke.
De maanden voorafgaand aan de val van de muur ('89) werden hier wekelijks door moedige burgers, kaarsenwakes georganiseerd. Ik herinner me nog de beelden van op tv.
Onder de indruk van wat we gezien hebben, zoeken we iets te eten en genieten daarna met ons vier nog samen van een warme avond.

Donderdag

Laatste dag...
Na 2 intense dagen nemen we afscheid van Evi en haar vriend en fietsen onze laatste km's naar het station. We hebben 2011 km's op de teller...
Via Hannover en Düsseldorf, gaat het naar Aachen en misschien halen we daar nog een trein richting Oostende, zodat we vanavond in ons eigen bed kunnen slapen....

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar