Schwabisch Hal, daar zitten we nu en blijven we 2 nachten want zondag is rustdag (wat fietsen betreft).
Gisterenmorgen zijn we op zo'n kleine 40 km hiervandaan vertrokken voor wat een vrij zware rit zou worden. Onze weg liep over heuvels, tussen wijngaarden en heftig klimmende grintwegen door bossen. Vooral deze laatste hielden we niet fietsend vol en geregeld was het stapvoets met ons rijwiel aan de hand. De afdalingen voelden echter als beloningen voor de geleverde arbeid en de panorama's als bonussen. Heel mooie, uitnodigende landschappen met bermen vol bloemen en wel honderd tinten groen. Wat een heerlijk seizoen ook om te fietsen!

In de namiddag dus in Schwabisch Hal toegekomen, een bekoorlijk stadje aan de Kocher. Lijkt zo uit een sprookjesboek van de gebroeders Grimm te komen, maar zonder het zeemzoeterige. Tegen de hellingen gestapelde vakwerkhuizen, houten, overdekte bruggen en smalle, labyrintische steegjes. S.H. is in de middeleeuwen rijk geworden door de zouthandel en had zelfs een eigen munt.
De stad bezoeken we echter morgen. Nu eerst naar de camping en dan voeding inslaan voor het avondeten.

Vanmorgen te voet naar het stadje en eerst het museum Wurth bezocht. De merknaam Wurth kennen jullie allicht van het gereedschap, de schroeven en bouwwerktuigen. Het is inmiddels een multinational geworden met een winst in 2022 van anderhalf miljard (zo beweerde althans een man hier op de camping, die samen met mij de afwas deed 😇). De zoon van de stichter is uit deze regio en een verwoed kunstverzamelaar. Op verschillende locaties in West-Europa liet hij musea bouwen waarin keuzes uit zijn collecties zijn te zien. Oude maar ook hedendaagse kunst. Van beide hebben wij een selectie gezien. Hedendaagse kunst in een nieuwbouw en oude kunst in de Johanieterkerk. In deze laatste topwerk van Hans Holbein en Lucas Cranach, Duitse kleppers uit de Renaissance.
In de nieuwbouw een thematentoonstelling rond de wereld van bloemen en planten. Ook hier passeerden kwaliteitswerken van grote namen. Alles gratis te bezoeken. Voorwaar modern mecenaat.
Tijdens de wandeling door het stadje ontdekten we oa de charmante marktplaats en de St.Michaelskerk met in het portaal een prachtig beeld van deze beschermheilige.
De zondag is hier echt nog een rustdag. Hoewel S.H. een toeristenlokker is- hebben we gisteren kunnen vaststellen - was vandaag alles rustig. Allicht ook omdat alle winkels dicht zijn...
Morgen verder richting Beieren.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar