Nin is een klein aardig stadje, gelegen op een schiereiland in een mooie baai. Door recente restauratie van de stadsmuren en promenade ziet het er nu echter een beetje te netjes uit. Het bezit de kleinste kathedraal ter wereld (nauwelijks de grootte van een kapel) die dateert uit de 9de eeuw! Een echt juweeltje. Een kruiskoepelkerkje met enkele kleine raampjes, die spaarzaam het zonlicht toelaten. Aan de buitenzijde heeft het een gebroken witte bepleistering, wat het gebouwtje, spijts zijn robuustheid, toch een lichte uitstraling geeft.
Dichtbij ligt een 12de eeuwse kerk, veel ruimer, maar het huidige interieur laat niets van zijn gezegende leeftijd vermoeden.
Een paar km verderop ligt nog een juweeltje. Gelegen op een terp, een kerkje gewijd aan St. Niklaas. Niet veel groter dan het voorgaande, maar meer robuust en qua ligging in het landschap natuurlijk uniek. Jammer genoeg gesloten.

Veel mensen op stap vandaag, want het is hier de nationale feestdag. Men herdenkt de onafhankelijkheid van Kroatië. Zo'n 30 jaar geleden viel het Joegoslavië van Tito uiteen en kregen de deelstaten autonomie.
Die zelfstandigheid was voor Servië echter de aanleiding tot agressie en het begin van de Balkanoorlog begin jaren 90. Een gemengde feestdag dus.
.
Zadar ligt niet ver meer en uit een voorgaand bezoek herinner ik me vooral de mooie zeepromenade. Nu is echter een hele strook onderbroken wegens werken. Maar het befaamde "zee-orgel" is er nog : via een ingenieus, ondergronds buizensysteem wordt de golfslag opgevangen, die door openingen in de vloer, orgelachtige klanken laat horen. Hoe sterker de golven, hoe luider de tonen. Zeer rustgevend.
Op het voormalige Romeinse forum staat de St. Donatuskerk uit de 9de eeuw. Voor zijn fundamenten gebruikte men brokstukken en zuilfragmenten van de vroegere Romeinse bouwwerken. Recuperatie is dus van alle tijden.
De binnenruimte is ronduit indrukwekkend : een hoge ronde, centrale ruimte, met halfcirkelvormige volumes er rond. Het gebouw doet wat denken aan de baptiseria die we in Italië hebben gezien.
Aan Italië moesten we ook denken bij de Romaanse gevel van de St. Anastasiuskathedraal.
We fietsen een eind langs de kustlijn en komen voorbij strandjes, sportvelden, terrassen. Allemaal drukbezet door de feestdag vandaag.
s'Avonds keren we terug via het "zee-orgel" en genieten er op de trappen van de ondergaande zon en een "dolce".

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar