Tot nu hebben we vooral langs of in de buurt van de kustlijn gefietst. Vandaag trekken we het binnenland in, eigenlijk noodgedwongen, want we moeten een serieuze baai ronden. De baai van Lim. De naam is afgeleid van het Latijnse "Limes", wat "grens" betekent. En ze vormt inderdaad een natuurlijke barrière, te breed als ze is om er een brug over te slaan. Gelukkig hebben ze die gedachte tot nu nog niet gehad, want de baai is een ongerept stuk natuur. Wel heftig om er met de fiets rond te geraken, want het parcours voor de fietsers is er meer een voor mountainbikers : hobbelig, grind, putten en greppels. Nadat we er aan één zijde zijn uitgekomen, beslissen we dan ook, voor het welzijn van onze fietsen (en onszelf) wat vlakkere wegen te nemen. Nadeel van deze, is dat ze heel druk zijn, maar het gaat nu wat sneller vooruit en het vraagt minder kracht bij het rijden.
We volgen de baan naar Pula, een vrij grote havenstad. Pula was een belangrijke Romeinse stad en dat is tot op vandaag te merken aan de imposante monumenten die er zijn overgebleven : de tempel van Augustus en het amfitheater.
De tempel van Augustus nam een prominente plaats in op het toenmalige forum, nu een aangenaam stadsplein. Ongelofelijk hoe gaaf dit monument van 2000 jaar oud tot onze tijd is gekomen. Het herinnert me aan het "Maison Carre" te Nimes, maar bescheidener van afmetingen.
Veel grootser is het amfitheater, uit diezelfde periode. En ook hier verbaas ik mij over hoe goed het gebouw is bewaard, althans de buitenste ovaal. Zeer indrukwekkend. De arena kon plaats bieden aan 20.000 personen! Bij avondlicht wandelen we er rond en hebben niet veel verbeelding nodig om ons de juichende menigte voor te stellen die geniet van "brood en spelen".

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar