O, ironie van het lot...
We kozen er voor om in het Zuiden te vertrekken, de zon en de warmte tegemoet, maar behalve gisterenmiddag hebben we ze nog niet gevonden. Grijze luchten, gutsende regen en zelfs heuse stortbuien waren ons deel.
Vandaag peddelden we de ganse dag door het water. We doorkruisten de "Provence Verte" en nu begrijpen we waarom ze zo groen is...
Vanmorgen liepen we nog even de basiliek in St.Maximin binnen. Een imposant gotisch monument waarmee in de 13de e. werd begonnen en die nooit is afgewerkt. De energie, of beter, het geld bleek op. Dat laat de brokkelige Westgevel nog duidelijk zien.
Een koffie met "viennoiserie" motiveert ons om de uitdagingen van het weer en het reliëf aan te gaan, want ook vandaag staan slopende hellingen op het programma.
Af en toe doet het landschap wat aan de Ardennen denken, met uitzondering van de wijngaarden die af en toe de beboste flanken onderbreken.
Een stop was gepland in de abdij van Le Thoronet, een prachtig Romaans kloostercomplex, waar ik jaren terug en
onder een loden zon, nog ben geweest. Ik bewaar er ontroerende herinneringen aan, die ik zal moeten blijven koesteren, want
gezien de uitzonderlijke weersomstandigheden en het feit dat we nog geen bed voor de nacht hebben, zorgen we eerst voor onderdak en stellen ons bezoek uit.
We kloppen tevergeefs aan bij het naastliggende slotklooster van Bethlehem, maar niemand daagt op en in antwoord op mijn telefoons, krijg ik een bandje te horen van een enthousiaste non dat Christus is verrezen...
Uiteindelijk belanden we in een hotelkamer, waar we dankbaar gebruik van maken om onszelf en al onze natte spullen te drogen.
Een pizza krikt ons moraal weer op en doet ons....herrijzen.

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar