Spijts de minder goeie voorspellingen, zag het weer er veelbelovend uit vanmorgen. Veel grijs maar hier en daar wat blauw en een zon die verwoede pogingen deed. Na mijn ontbijt bleken het blauw en de zon verdwenen. Ik bleef met het grijs achter en later in de voormiddag kreeg ik toch, zoals aangekondigd, de volle laag...

Wanneer ik gisteren in de late namiddag hier toekwam, was ik alleen. s'Avonds vervoegden zich nog een Zweeds koppel en 2 Poolse mannen, die hier in de buurt werken en dus langer verblijven.
Met het Zweedse koppel raakte ik aan de praat. Ze waren uit het Noorden (zij bleek van boven de poolcirkel afkomstig te zijn) en bleken wat doelloos, het zuiden van hun land te verkennen, met de wagen. Ze hadden heel wat interesse voor mijn onderneming en de man bleek ook nog in Gent te zijn geweest. Beiden hadden ook belangstelling voor architectuur. De man was betrokken bij de bouw van een woontoren in massieve houtbouw, wat vrij uniek is.
Maar hij begon echt mijn sympathie te winnen, toen bleek dat hij niet alleen een grote kennis had van de Belgische bieren, maar ook nog eens de Westmalle Triple tot zijn favorieten rekende! Uitgerekend mijn lievelingsbier!
Ik kwam ook wat meer te weten over de "alcohol-politiek" hier in Zweden. In gewone winkels of supermarkten kun je alleen dranken kopen met een alcoholpercentage van max. 3.5 %.
Voor sterkere producten moet je in speciale winkels zijn, die gecontroleerd worden door de overheid. Er is de laatste jaren hieromtrent veel te doen, niet in het minst nu blijkt dat dit het alcoholmisbruik geenszins verminderde. Bovendien worden de Zweden door Europa op de vingers getikt, omdat ze hierdoor aan "concurentievervalsing" zouden doen.

Wat ik nog te weten ben gekomen : ik had het over mijn liefde voor dat typische Zweedse bruinrood....Blijkt dat dit initieel afkomstig is van pigmenten uit een groeve, uit het Westen van Zweden, waarvan ik de naam vergeten ben...
Uiteraard wordt die kleur nu kunstmatig aangemaakt, maar de kleurcode blijft algemeen toegepast. Die moet ik nog eens op de kop tikken.

Het werd een gezellige avond, bezegeld met een glaasje Prosecco. Uit de "staatswinkel" vanzelfsprekend...

Aanvankelijk kon ik vanmorgen toch een paar uur "droog rijden". Eerst een aantal km'ers langs een drukke baan, dan gelukkig terug zeewaarts.
Het eerste vissershaventje charmeerde me omwille van de ongekunsteldheid en de kleurrijke "rommel" aan visserijmaterialen. Goed voor fotogenieke plaatjes. Jammer dat ik hier geen streepje zon had...
Na dat kleurenbad, terug het grijs van de granieten kust. Wel bijzonder, die afgesleten, ronde vormen in het water. Soms doen die bijna organische vormen, me denken aan reusachtige zeedieren die in de waterlijn liggen te rusten.

In de verte kondigt Varberg zich aan. Het profiel van de versterkte vesting is, spijts het sombere weer, van ver zichtbaar.
Varberg is een kuststad én kuuroord.
Kuuroorden hebben altijd iets gedateerds en mistroostig vind ik, zeker noordelijk gelegen badsteden.
Varberg is geen uitzondering.
Het heeft een aantal eclectische badhotels in bijzondere kleuren, maar het is vooral het badhuis op de pier, die de aandacht trekt.
Het oogt als een Indisch paleis uit een pretpark...en zijn vale huidskleur, maakt het helemaal als van karton. Het eerste gebouw dateerde van 1866, maar het is 2x door een storm vernietigd. Het laatste en huidige ontwerp is van 1902.
Noch de sfeer, noch het weer kunnen me aan de stad binden, en ik ben helemaal vertrokken, wanneer ik door zo'n belachelijk toeristentreintje, bijna van het fietspad gereden wordt...

Een koffie en een broodje in de cafetaria van een natuurdomein, een eind verderop kunnen me troost bieden. Ondertussen is het gestopt met regenen en kan ik mijn beschermende kledij uittrekken.

Maar Zweden is uiteraard niet alleen natuur. In Ringhals kom ik voorbij een grote kerncentrale. Ik tel 3 kernreactoren en een heel bos aan hoogspanningsmasten die de opgewekte energie het land insturen.

Wat later, een indrukwekkend houtverwerkingsbedrijf. Te zien aan de eindeloze stapels afgewerkte producten, gaat het om OSB-platen. Dat zijn platen die samengesteld zijn uit geperste houtschilfers en vooral in de bouw worden gebruikt. Ellenlange rijen gestapelde boomstammen liggen klaar om versnipperd te worden.

Dan gaat het door de Zweedse buiten. Ik moet wel nog eens mijn regenjas aantrekken, maar daarna blijft het droog.

Mijn bestemming vandaag is Frillesas, de jeugdherberg aldaar. Die heb ik gisterenavond al vastgelegd, en daar aangekomen, teken ik meteen bij voor een 2de nacht. De jeugdherberg ligt op wandelafstand van zee, en morgen is het zondag, rustdag.

Ik huis er samen met een pas afgestudeerde Noord-Zweedse student in crisismanagement. Ik ben voor de komende dagen dus in goeie handen!

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar