Wat een zalige fietsdag alweer!
Vanmorgen wat blauw in de lucht, een mager zonnetje, die later meesterschap zal krijgen over een wolkenloos uitspansel, frisse benen en windstil. Daarbovenop een bijna rimpelloze zee en de stilte. Geen beweging ook, zelfs geen badjassen. Het enige dat bewoog waren de talrijke robot-maaiers op de gazons van de verzorgde villa's...

Aan het ontbijt nog een interressante babbel gehad met een docente uit een tuinbouwschool, die hier met een aantal collega's en leerlingen op werkbezoek zijn.
We delen blijkbaar de bewondering voor de tuinontwerpen van Piet Oudolf, een eminente Nederlandse ontwerper, die de wereld rond realisaties heeft. O.a. blijkbaar ook een stadspark in Laholm, waar ik straks voorbij kom.
Dat voorbij komen mag je letterlijk nemen, want mijn route lag bij nader inzien toch te ver uit het centrum, om "Le detour" te maken. Ik trooste me ook met het feit dat het park er blijkbaar wat verwaarloosd bij zou liggen 😉.

De weg loopt aanvankelijk een heel stuk langs de kust en gaat dan km'ers lang het bos in. Dennen- en berkenbossen met een heel mooie bodemvegetatie : erica, groene mossen, paddestoelen en het bijzondere rendierenmos dat zilvergrijs is van kleur. Als student en later in de praktijk, gebruikten we dat mos op maquettes om groen te suggereren. Ik herinner mij dat we daar heel wat geld voor neerlegden. Het werd nl. ingevoerd uit Scandinavië, en inderdaad, hier heb je ze voor het plukken...Dat laatste mag wel niet want het is hier beschermd natuurgebied.
Terwijl ik zo de bodem aan het afturen ben, merk ik plots een afdruk van een gespleten hoef en grote korrels poep! Zeker niet van een koe, en de afdruk is bovendien groter dan van een ree, dus naar alle waarschijnlijkheid een rendier...Ik durf nog niet dromen van een eland...

Nadat je zo'n 10-tal km door het bos hebt geploegd, is het een verademing terug de open ruimte in te rijden en zicht te hebben op zee.
Ik kom voorbij Paarp(met een bolletje op de eerste A, dus Poo-arp) een plaats waar heel wat steenophopingen zijn ontdekt uit de bronstijd. Begraafplaatsen. In één ervan hebben ze houtresten gevonden van een schip...

Algauw kom ik in de industriële rand van Halmstad, de hoofdplaats van de regio Halland. Het is een middelgrote stad zonder noemenswaardige "must-see's".
Ze pakken uit met een reuze-shopping-centre a la Wijnegem, ze hebben een historisch "slot", én een monumentaal beeldhouwwerk van Picasso. Dat hebben ze, net als enkele andere Europese steden, van hem "gekregen"...
Op wat ik denk de markt te zijn, eet ik een slaatje en zet mijn tocht verder, opnieuw richting kust.
Tylosand is voor Halmstad, wat Scheveningen is voor Den Haag, zonder de bravoure en het exclusieve.
Er is slechts 1 hotel open, waar ik aanklop voor een koffie. Ik krijg een stuk gebak toe.

Van hieraf is de Kattegatleden duidelijk minder: tot mijn stopplaats gaat het parallel met een drukke kustweg, waar het verkeer je voorbij zoeft. Gelukkig rij ik meestal op een gescheiden fietspad.
Opvallend zijn de vele golfterreinen hier, bevolkt door kleurrijk uitgedoste senioren.

Mijn einddoel is Ugglarp, daar is een jeugdherberg en dan heb ik een grote 80 km in de benen.
Dat was echter een kleine misrekening...
De jeugdherberg is nl. dicht ("fin de saison").
Ik bel het tel. nr en spreek af met de verantwoordelijke een paar honderd meter verder. Hij heeft wel nog een "appartementje", aan een schappelijke prijs, maar op mijn vraag of hier voedingswinkels zijn of eetgelegenheden, schudt hij eerlijk van nee...wel op 8 km...Hij suggereert me door te rijden naar Falkenberg, de dichtstbijzijnde stad. Dat is nog eens 20 km en het is ondertussen 16u. En dan moet ik daar nog beginnen zoeken...
Hij heeft een ander voorstel : een b&b vlakbij. Hij belt hen op en daar kunnen ze zorgen voor avondeten en ontbijt! Het is een stuk meer dan wat ik budgettair gewoon ben, maar alla, ik zal mezelf eens verwennen zie!
Het is eventjes zoeken, maar daar toegekomen ben ik wel - aangenaam - verrast : ik ben er de enige gast en beschik over een sauna, zwembad en jacuzzi!
Van de laatste 2 heb ik gebruik gemaakt, het eerste niet. Ik heb al warm genoeg gehad vandaag.
In het seizoen logeren hier vooral surfers. De zee is nl. vlakbij en door het feit dat ze ondiep is, een paar honderd meter uit de kust, zeer geschikt. De Nederlandse kampioene komt hier blijkbaar regelmatig. Een surfplank ligt ook ter mijner beschikking...maar met dit stille weer, zijn me de golven niet uitdagend genoeg 😉.

Het leven van een fietser zit vol verrassingen, soms onaangename, gelukkig meestal aangename!

Trouwens : vandaag ben ik 3 collega-fietsers tegengekomen (bepakte wel te verstaan), wel in tegengestelde richting...
Allicht gaat iedereen gaan overwinteren in het Zuiden...

Maar ik trek nog iets verder naar het Noorden!

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar