Deze morgen ben ik naar Orestad gefietst, een nieuwe buitenwijk op zo'n 7 km ten ZO van de stad. Daar wou ik 2 woonprojecten zien van Bjarke Engels, een van de meest toonaangevende Deense ontwerpers.
Het zijn projecten die deel uitmaken van een geheel nieuw stadsdeel dat ook op stedenbouwkundig vlak voorbeeldig is.

Op mijn weg ernaar was me in de verte een gebouw opgevallen met een bijzonder profiel : als een omgekeerde driehoek.
Het gebouw kom ik voorbij op weg naar mijn doel. Het blijkt een gigantisch hotel te zijn dat uit 2 schuingeplaatste bouwblokken bestaat en slechts verbonden is door 2 passerellen. Geen enkele gevel staat in het lood en het lijkt alsof ze elkaar overeind houden. Het geheel tart de zwaartekracht. De raamverdeling is een variatie op hetzelfde thema van de driehoek. Als beeld heel sterk, maar zal het standhouden in de tijd? Het probleem van heel wat "wauw"-architectuur tegenwoordig.
Maar mijn bestemming ligt iets verder en is iets bescheidener, hoewel het heel wat publiciteit heeft gehaald.
Het eerste project is de "mountain dwelling". De naam zegt het al, het is een stapeling van woonvolumes in een driehoekige bergvorm. Moeilijk in woorden te omschrijven, maar ik hoop dat de foto's wat duidelijker zijn...Het geniale zit hem in het feit dat iedere wooneenheid een eigen groen terras heeft en toch zijn privacy bewaart. De aanblik van het gebouw is verschillend op iedere gevel, maar de terraszijde is ongelofelijk. Precies de "hangende tuinen van Babylon" ( zo stel ik me ze voor).
Een zeer complex ontwerp, waarbij duurzaamheid centraal heeft gestaan...De hoge driehoekige zijgevels onder de woonvolunes, zijn bekleed met geperforeerd metaal. Aanvankelijk dacht ik dat er een fotoprint van een bergmassief was op afgedrukt, maar het zijn de verschillende diameters van de openingen, die als pixels van een beeld werken...verrassend.
Onderaan, in de "bergholte", is parkeer- en uiteraard fietsruimte voorzien.

Het 2de project (VM-housing)7 is iets klassieker van opbouw. Het bijzondere zit hem in de vormgeving van de uitkragende terrassen als puntige driehoeken (opnieuw!).
Op die manier krijgt het gebouw een zeer dynamische, "stekelige" aanblik. Niet uitnodigend zul je denken, maar dat valt best mee.
Ik rij verder door tussen de andere bouwblokken en ben verrast door de open, groene ruimtes en de zorg waarmee alles is aangelegd én onderhouden. Hier is het private groen duidelijk opgeofferd aan de meerwaarde van grootschalige, publieke ruimte. Alle voorzieningen van de stad zijn er: kleinere buurtwinkels, shoppingmalls, cinema's, cafés en terrassen. De metro rijdt er bovengronds op een verhoogde viaduct.
Welkom in de stad van de toekomst!

Of deze sattelietstad van Kopenhagen een autonoom leven zal kunnen leiden, weet ik niet, maar het voordeel is dat het historische centrum van de stad slechts op 20 min. fietsen ligt. En met de metro, nog dichterbij.

Na de toekomst, terug een blik op het verleden...Ik keer terug naar de stad en fiets naar het kasteel Rosenborg. Ik ben geen fan van kasteelbezoeken, maar het is me meer te doen om de site en het park waarin het ligt. Het was ooit een residentie van de Deense koning en is opgetrokken in Renaissancestijl. Het park errond is formeel aangelegd en bijzonder uitnodigend met dit zomerse weer. Veel mensen zoeken er dan ook verpozing.

Terug naar de binnenstad via de Drievuldigheidskerk met Ronde Toren. Deze laatste is opgericht als een soort planetarium en is bereikbaar via een spiraalvormige opgang in helling. Vroeger gingen zelfs paarden omhoog. De kerk bezoek ik, maar ik blijf op de begane grond en laat mijn hemelse opgang voorlopig voor wat hij is...

Tivoli! Het oudste "pretpark" van Europa, alhoewel het in de tijd geweldig is geëvolueerd van wandel- en ontmoetingsplek voor de burgerij, tot wat het nu is geworden...een attractiepark.
Ik ben er even rondom gereden en dat nam wat tijd in beslag, want het is uitgestrekt.
Ik heb het bezoek aan me laten voorbij gaan en nam genoegen met het hoorbare plezier (en gegil!) van zij die wel "intra muros" waren.

Tijd voor wat korte rust en zelfoverleg in mijn uitvalsbasis. Ik wil nog een museum "doen" en moet beslissen welk...het National Museum, met een mooie collectie Vikingkunst, of het SMK (zonder A!), met grote collecties Deense en Europese kunst.
Ik kies voor het laatste en Wilhelm Hammershoi gaf hierin de doorslag, want van hem hangen hier verschillende werken.
Graag had ik de plek bezocht waar het gros van zijn werk hangt, maar ik las hier dat dit museum tijdelijk gesloten is...Jammer, ik moet het dus doen met wat minder.

Mijn rondgang gaat vrij snel en ik pik er hier en daar uit wat mijn aandacht steelt.
Een heel kleine selectie hiervan laat ik jullie zien.

Ik geniet nog wat van de zon in het park voor het museum en rij dan op mijn gevoel de stad terug in...
Denen, net als Duitsers, eten vrij vroeg 's avonds, dus schuif ik ook aan. Op die manier blijft vanavond nog wat tijd over om deze woorden en beelden te posten...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar