Na een stevig ontbijt, vertrek ik wat later dan gepland. De buurman van de kamer naast de mijne moest zo nodig vanmorgen om 6u nog even voetbal kijken en aan het volume te horen was hij allicht hardhorig......Na een tijdje val ik weer in slaap, met het gekende gevolg.

Ook vandaag doorkruis ik vooral landbouwgebied en lange passages door bossen (ik weet, ik val in herhaling, maar zo is het). Het reliëf is iets meer geaccidenteerd, wat soms zorgt voor pittige hellingen. De dorpen liggen wat korter bijeen en er zijn supermarkten waar ik iets kan inslaan voor onderweg.
Wat mij vandaag bijzonder opviel, was het lawaai dat mensen maken. Niet zijzelf (dat kunnen ze trouwens ook), maar hun machines. Het was vandaag blijkbaar grasmaaidag, want de zitmaaiers werden collectief uit de tuinbergingen gehaald. Tijdens voorgaande fietsreizen viel het ook al op hoeveel lawaai wordt geproduceerd door bosmaaiers, kettingzagen, slijpschijven en grasmaaiers. Fietsen spreekt dus niet alleen het reukorgaan aan, maar doet ook een appel aan alle zintuigen.

Ik heb gisteren wat teveel gepocht met de duidelijke wegsignalisatie, of ik was wat te onstuimig en onoplettend. Feit is dat ik vandaag 2x in een lus heb gereden...ik heb niet alleen extra km's gemaakt (alsof dat nog nodig is) maar dus ook dubbel genoten van het landschap ;-).
Vandaag heb ik trouwens de kaap van de 1000 km gerond...

De voorbije dagen viel me ook op hoe slecht heel wat fietspaden erbij liggen. Vooral langs met bomen omzoomde wegen. Door de wortelgroei ontstaan dwarse richels en verzakkingen, die heel verraderlijk kunnen zijn en er al voor gezorgd hebben dat ik één van mijn voortassen verloor. Het plaatsen van borden met : " Schaede Radweg", verhelpt daar natuurlijk niets aan.

Nog iets over het weerbeeld : het bleef vandaag de ganse dag droog, maar overwegend grijs en opnieuw pas in de namiddag brak de zon twijfelend door. De weinige wind, had ik in mijn nadeel (ik klink precies als Frank Deboosere).

Nu zit ik op mijn kamer in Hamburg. Van de grootte van deze stad heb ik al een idee door de nadering met de fiets. Kilometers lang ben ik door de agglomeratie gereden.
Via de Wilhelmsbrucke, een 19de eeuwse, metalen vakwerkbrug over de Sud- Elbe.
Je mag er niet over, omdat ze aan één zijde is afgesloten wegens restauratie, maar dat heb ik stiekem toch gedaan, voor de foto's...Vervolgens rij je de eigenlijke Elbe over, ten N waarvan Hamburg ligt.

Morgen "rustdag", want ik blijf tot maandagmorgen in de stad. Niets hoeft, alles kan, maar mijn fiets zal bij de stadsverkenning ook wel dienstig zijn.

Gisteren vergat ik wat foto's te posten van de Bottcherstrasse in Bremen, bij deze...

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar