Moin!

Ja, zo begroeten ze elkaar hier. Een soort binnensmondse samentrekking van
"Morgen".
Een vroege morgen ook en tijdig op pad, want vandaag wil ik Bremen halen.
Geen uitnodigende hemel. Ze hebben hier blijkbaar een patent op grijs,
wel 50 tinten hebben ze er van ;-).
Maar het blijft droog tot in de namiddag. Dan begint het te miezeren en het houdt niet meer op tot in Bremen.

Zelfde landschappen als gisteren: bossen en akkers, aaneengeregen door kilometerslange dreven. Ook nu weinig "leven" onderweg. Ver uiteenliggende dorpen, waar je tevergeefs zoekt naar een oponthoud. Pas na 33 km fietsen, vind ik een supermarkt, annex Backerei, waar ik mijn cafeïne-peil en suikerspiegel wat kan opkrikken.
Ik doorkruis de "Schweine-region". In toeristische gidsen wordt deze regio nauwelijks vermeld. Ze kent dan ook geen specifieke landschappelijke karakteristieken, maar onderscheidt zich door het feit dat hier vooral de reukzin wordt aangesproken.
Gezien de hoge dichtheid van de stallen waar dit aroma wordt geproduceerd, raak je deze beklijvende ervaring niet vlug kwijt. Ik kwam trouwens voorbij een dorpje waarvan de naam ondubbelzinnig verwijst naar deze regionale specialiteit : Hespenbusch.

Tijdens mijn middagstop ontmoette ik een echtpaar uit Eindhoven, op weg naar Lubeck, ook een van mijn volgende bestemmingen. Hun leidraad was eveneens de "Hanzefietsroute".
Ja, als er weinig gelegenheden zijn onderweg, dan houdt iedereen zich op op dezelfde plekken. Vanavond wensen ze ook te overnachten in Bremen.

Korte tijd na mijn pauze, begint het te regenen, een lichte maar aanhoudende regen die niet meer zal ophouden tot in Bremen.
Een 30-tal km voor mijn bestemming, merk ik voor het eerst de signalisatiebordjes van de "D7" , of de "Pilger-route" (pelgrimsroute) op. Dit is een Europese fietsroute die loopt van Trondheim in Noorwegen tot Santiago de Compostela in Spanje. Delen van deze route zal ik straks ook volgen, maar dan uiteraard in Noordelijke richting.
Door de weersomstandigheden is mijn aankomst in Bremen wat mistroostig.
Ik zoek eerst een bed voor de nacht, wat niet zo simpel blijkt. Omdat ik niet zeker wist Bremen te halen, had ik niets gereserveerd, maar uiteindelijk vind ik toch een slaapplaats.
Na de opfrissing, rij ik naar het centrum, met de Dom en het Rathaus. Om de hoek staat een beeld dat verwijst naar een sprookje dat ieder van jullie allicht kent en verbonden is met deze stad: de Bremer straatmuzikanten.

Het was mijn langste rit tot nu, en gezien mijn aromatische herinnering aan de regio van deze morgen, trakteer ik mezelf op een... Schnitzel!

Geschreven door Niet.alle.wegen.leiden.naar