Geen enkele foto vandaag. En er is een reden natuurlijk. Na het ontbijt hebben we de spullen ingeladen om naar onze laatste stop, De Smet te rijden. Het was niet zo ver dus met een kleine omweg die richting in gereden.

Gelegen in het gebied van South Dakota dat bekend staat als "East River" (ten oosten van de Missouri-rivier, die de staat diagonaal verdeelt), werd De Smet in 1880 door Europese Amerikanen gesticht. Het is genoemd naar de Belgische pater Pierre De Smet, een 19e-eeuwse jezuïetenmissionaris die het grootste deel van zijn leven met indianen in de Verenigde Staten en hun territoria werkte. Halverwege de jaren tachtig van de negentiende eeuw zorgden prairiebranden en mislukte oogsten na een periode van drie jaar van droogte ervoor dat veel kolonisten hun boerderijen en boerderijen naar gemakkelijker gebieden verplaatsten. In 1917 was De Smet een koeienstad, waar elke dag veel treinen passeerden die vee naar de markt brachten.

Het werd later bekend door de familie Ingalls.
De familie Charles Ingalls, oorspronkelijk uit Wisconsin, arriveerde in 1879 in De Smet. Hun reizen en pioniersleven in Minnesota, Kansas, Dakota Territory en Iowa zouden later worden opgetekend in de Little House-serie boeken geschreven door de op een na oudste dochter van de Ingallses. , Laura Elizabeth - later bekend als Laura Ingalls Wilder. Laura Ingalls en haar man Almanzo Wilder zouden zich eerst in De Smet vestigen, samen met Wilders broer Royal. Later voegde hun oudere zus, Eliza Jane, zich bij hen, die zelf een claim op zich nam. Zij was een van de eerste vrouwen die zelf een claim indiende. Daar woonden de Wilders net buiten De Smet op landbouwgrond, evenals de voerwinkel van Royal in de stad. de Ingallses hadden ook een claim buiten de stad. In de winter verbleven ze in het stadje De Smet, tenminste zolang de meisjes nog op school zaten. Nadat hij daar een huis had gebouwd en een boerderij had gestart, hielp Charles Ingalls bij de oprichting van de Eerste Congregatiekerk van De Smet, en later bij de bouw van het kerkgebouw, waar op 30 augustus 1882 de eerste dienst werd gehouden. met de oudste dochter Mary, behoorden tot de acht oorspronkelijke charterleden van de kerk.

We hadden gedacht dat deze geschiedenis wat zou zijn uitgelicht en dat er een soort openluchtmuseum zou zijn. Er was een huis waar nu de gift shop in was gevestigd en je kon voor 10 dollar een paar andere huizen bezichtigen. Verder was alles dicht aangezien het seizoen hier in ieder geval over was.

De Smet is een gehucht, een dorp kan je het niet eens noemen. We hadden hier een B&B geboekt, maar nadat we het dorpje hadden doorgereden - duurde ca. 2 mnuten - besloten we een hotel bij het vliegveld te zoeken in plaats van morgen naar het vliegveld te rijden.

De Smet is dus overgeslagen en we zitten waar we zijn begonnen 4 weken terug, in het hotel bij de Mall of America en op 10 minuten van het vliegveld.
Morgen dus nog een laatste dagje shoppen voor we in de namiddag naar het vliegveld rijden om tegen zeven uur in de avond te vertrekken naar Dublin, waar we overstappen richring Amsterdam.

Mogelijk morgen nog een verslagje van de laatste dag, maar dat kan ook overmorgen worden. Nog 1 dag in de warmte en dan even omschakelen naar de Hollandse herfst!

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog