Vandaag is het wat minder zonnig dan de afgelopen dagen. Het is wel droog maar dat zou tegen de middag ook veranderen. Om vervolgens in de middag weer wat beter te worden. De operator van de skytram noemde Jasper de plaats met vier jaargetijden op één dag.
Maar na het ontbijt eerst naar de Athabasca Falls. Hier wringt de Athabasca river zich met veel geweld een weg door een kleine canyon. Het is er nog niet druk als wij er na een half uurtje rijden aankomen. Er zijn goede paden aangelegd met veel uitkijkpunten waar je de verschillende watervallen kan bekijken. Aan het eind van het pad stroomt het water weer in een brede rivier uit een volgt de rivier zijn weg. We blijven hier een uurtje waarna we weer een stukje terug rijden naar de Jasper skytram. Deze kabelbaan brengt ons naar het station boven aan de Whistler mountain. Helaas is het zachtjes gaan regenen en boven is het zicht op zijn zachtst gezegd niet optimaal. De meeste toppen zijn in een grijze mist verdwenen, waar ze af en toe even uit komen. Je hebt een mooi uitzicht op Jasper en de meren die rond het stadje liggen. Deze zijn niet groot maar enkele zijn zeker het bezoek waard.
Wij rijden na weer beneden aangekomen te zijn naar Pyramid Lake. Dit meer heeft een klein eilandje dat via een brug wandelend te bereiken is. Op het moment dat wij er aankomen is er op het eilandje een bruiloft aan de gang. Je kan een rondje over het eilandje lopen waarbij je over het kalme water de berghellingen met mooie hertskleuren kan zien.
Tegen de tijd dat we hier wegrijden is het droog geworden, wat het de rest van de dag ook zal blijven.
Nu rijden we naar de Fairmont Lodge en twee meren die hier vlak naast liggen. Onderweg en bij de meren zien we een paar keer een paar Wapiti's zien waaronder een mannetje met een flink gewei. Deze tijd van het jaar wordt je overal gewaarschuwd niet te dichtbij te komen bij deze mannetjes want de bronstijd is aangebroken en dan hebben ze niet het meest vriendelijke humeur. Het gewei dat ze dragen is vrij stevig en bij het informatie kantoor van het park liet de ranger een foto van één van hun auto's zien met twee grote gaten in de deur, veroorzaakt door zo'n humeurig mannetje. De Wapiti of Elk is na de eland het grootste hert.

In de namiddag zetten we de auto in Jasper neer en bekijken we het stadje zelf met de vele winkels, veel met allerlei souvenirs maar ook enkele outfitters, restaurants, koffieshops en verhuur van mountainbikes en motoren.
Tegen zessen gaan we in één van de vele restaurants en hapje eten waarna we bij de lokale Tim Hortons - de Canadese tegenhanger van Starbucks - een cappuccino drinken voor we voor de laatste nacht terug naar het hotel gaan.
Morgen rijden we naar het zuiden over één van de mooiste bergwegen, de Icefields Parkway. De weg voert langs gletsjers, canyons, rivieren en watervallen van Jasper naar lake Louise. We hebben deze weg twee keer eerder gereden, altijd van zuid naar noord en onder wisselende weersomstandigheden. Beide keren, één keer eind juni en de andere keer begin september hebben we onderweg een sneeuwbui gehad, dus ik ben benieuwd wat de weg morgen voor ons in petto heeft.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog