Ons hotel verraste ons met een prima ontbijtbuffet, met vooral veel vers fruit. Een on-Amerikaans begin dus eigenlijk. Na het ontbijt de spullen in de auto gezet en eerst nog even langs de Walmart om nog wat spullen voor onderweg in te slaan. 32 flesjes water bijvoorbeeld, want het is dorstig weer hier. En daar betaal je 4 dollar voor 32 flesjes, als je ze onderweg koopt al snel 1 dollar per stuk, dus das snel verdiend. En we blijven Hollanders tenslotte.
Daarna op weg naar het Valley of Fire State Park. Dit park ligt op een uurtje rijden van Vegas in noord-oostelijke richting. Je komt eerst door het Lake Mead National Recreation Area waar we gelijk maar de parken-pas hebben gekocht want ook dit jaar bezoeken we weer diverse parken.
Lake Mead is het grootste kunstmatige meer en reservoir in de VS en ligt tussen Nevada en Arizona. Het is gevormd door water dat wordt ingespoten vanuit de Colorado River door de Hoover Dam en het strekt zich uit tot 180 km achter de dam. Het water wordt via aquaducten naar gemeenschappen in Zuid-California en Nevada geleid. Het gebied is nu een recreatiegebied vooral voor watersporters.

Via dit recreatiegebied naar Valley of Fire State Park gereden. Dit park staat vooral bekend om twee dingen: Het kan er zomers erg warm worden (tot 47 graden) en vooral om de rode rots (zandsteen) formaties. Het is het oudste State Park van Nevada.
De oudste bewoners waren de Anasazi, een pueblo stam van boeren en ze kwamen hier van ca. 350 voor Christus tot 1150 om te jagen, voedsel te verbouwen en voor religieuze ceremonies. Er zijn nog petroglieven te vinden in de rode rotsen.
Vandaag is het Nevada Publics Land Day en zijn de parken gratis te bezichtigen. Eerst maar langs het Visitor Center waar we een kaart van het park vinden en ook voor ons beide een cap. Want met open dak rijden is erg lekker maar het zonnetje brandt ook flink dus enige protectie is wel gewenst.

In het park slingert één weg naar de White Domes. Onderweg een paar keer gestopt voor korte wandelingen en vooral het maken van foto’s. Schitterende landschappen links en rechts met grillige, door weer en (vooral) wind uitgesleten rotsformaties.

Aan het eind van deze weg kom je bij White Domes uit. De naam zegt het al, hier staan een paar witte rotsformaties. Er loopt een trail van ongeveer 2 km waarbij je vanaf de parkeerplaats eerst door mul zand naar een kleine maar smalle canyon loopt (en soms klautert) waarna het pad wat makkelijker en vlakker wordt en je ook niet meer door het zand hoeft te lopen. Het is een mooie wandeling en gelukkig hadden we water bij ons, want ook vandaag was de temperatuur hier aardig opgelopen. Ook stond er een flinke wind waardoor je af en toe wel werd gezandstraald. Maar je moet er wat voor over hebben.
Hierna de weg weer terug gevolgd om af te slaan naar een ander deel van het park. Hier waren onder andere petroglieven te vinden, hoog in de rotsen. Om ze toegankelijk te maken was er een goede trap aangelegd zodat je na flink wat treden omhoog niet alleen een mooi uitzicht had maar ook deze petrogrlieven kan bewonderen.

Nog een scenic loop rondom mooie rode rotsen, die in de namiddagzon alleen maar mooier werden, om vervolgens naar ons hotel vlak buiten het park te rijden. Eerst het stof onder de douche afgespoeld om daarna de foto’s te bekijken. Aan de overkant zit een Mexicaans restaurant dus dat werd de maaltijd voor vandaag. Het was zoals gewoonlijk ook hier erg lekker.

Morgen rijden we verder naar het noorden van Nevada, naar Great Bassin National Park, waar we twee nachten blijven.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog