Zondag vandaag en wellicht was het daarom dat we er wat later uit waren vandaag dan normaal. Maar ons hotel zit slechts een paar mijl van de ingang van het Joshua Tree NP, dus we hadden geen haast.
Het is alweer een flink aantal jaar geleden dat we hier waren, maar zoals de meeste parken, verveelt het nooit. Zo ook vandaag. We rijden het park via de noordwestelijke ingang in en al snel zien we de markante bomen - of zijn het struiken - waar het park naar vernoemd is. Deze grillige boom is waarschijnlijk nog het meest bekend door het gelijknamige album van U2.
Het park is te verdelen in het westelijke deel dat in de Majavo woestijn ligt en het oostelijke deel dat in de Colorado woestijn ligt. Deze verdeling zorgt ook voor een duidelijke splitsing in begroeiing en landschap. De Joshua Tree gedijt het beste in de Mojavo woestijn. Deze is minder warm dan de Calorado variant. In het deel van de laatste is de begroeiing minder, de Joshua Tree kom je daar bijna niet tegen terwijl in het westelijke deel er bossen van zijn. Het westelijke deel is ook het deel met kale rotspartijen, geliefd bij klimmers. Ook vandaag zien we een team de steile wand beklimmen.
Ooit is dit gebied bewoond geweest. De eerste waren leden van de Pinto cultuur. Deze waren tussen 8000 en 4000 BC in het gebied en leefden van de jacht. Pijl en speerpunten zijn hier gevonden. Er is niet veel bekend over dit volk.
Latere bewoners waren de Serrano, de Cahuilla en de Chemehuevi. Ze leefden van de jacht op klein wild, aangevuld met planten.
In de laat 19e eeuw kwamen er pioniers die vee hielden bij de vruchtbare plaatsen in het gebied. Ze legden een dam aan om zodoende voldoende watervoorraad aan te kunnen leggen.
Tussen 1860 en 1940 waren er ook zo'n 300 mijnen in het gebied. De meest succesvolle was de Lost Horse Mine, die zo'n 5 miljoen in huidig geld opbracht. De resten van deze mijn zoon te bezoeken in het park.
De dam is er ook nog steeds en deze is via een redelijk makkelijke en niet al te lange wandeling van zo'n 4km te bereiken.
Tot een uur of vier hebben we in het park doorgebracht om ons daarna wat op te frissen in het hotel.
29 Palms is niet een grote plaats, dus de keuze in restaurants is beperkt. Gisteren waren we bij een barbecue restaurant, vandaag een traditie in ere gehouden en de lokale Denny's bezocht.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog