Vandaag wordt het weer warm, zo’n 25 graden dus het belooft weer een mooie dag te worden. Na het ontbijt rijden we eerst naar Mount Rushmore National Memorial.
Het Mount Rushmore National Memorial is een nationaal monument gecentreerd rond een kolossaal beeldhouwwerk uitgehouwen in het granieten oppervlak van Mount Rushmore in de Black Hills nabij Keystone, South Dakota, Verenigde Staten. Beeldhouwer Gutzon Borglum ontwierp het beeldhouwwerk, genaamd Shrine of Democracy, en hield toezicht op de uitvoering van het project van 1927 tot 1941 met de hulp van zijn zoon, Lincoln Borglum. Het beeldhouwwerk toont de 18 meter hoge hoofden van vier Amerikaanse presidenten: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln, gekozen om de geboorte, groei, ontwikkeling en instandhouding van het land te vertegenwoordigen. respectievelijk. Mount Rushmore trekt jaarlijks meer dan twee miljoen bezoekers naar het herdenkingspark dat 5,17 km2 beslaat. De hoogte van de berg is 1745 meter boven zeeniveau.
Mount Rushmore toont Gutzon Borglum's gebeeldhouwde hoofden van George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln (van links naar rechts).
De beeldhouwer koos gedeeltelijk voor Mount Rushmore omdat deze op het zuidoosten ligt voor maximale blootstelling aan de zon. Het snijwerk was het idee van Doane Robinson, een historicus voor de staat South Dakota. Robinson wilde oorspronkelijk dat het beeldhouwwerk Amerikaanse Westerse helden zou laten zien, zoals Lewis en Clark, hun expeditiegids Sacagawea, Oglala Lakota-chef Red Cloud, Buffalo Bill Cody en Oglala Lakota-chef Crazy Horse. Borglum koos in plaats daarvan de vier presidenten.
Peter Norbeck, VS. senator uit South Dakota, sponsorde het project en verzekerde zich van federale financiering. De bouw begon in 1927 en de gezichten van de presidenten werden tussen 1934 en 1939 voltooid. Nadat Gutzon Borglum in maart 1941 stierf, nam zijn zoon Lincoln de leiding van het bouwproject over. Elke president zou oorspronkelijk van top tot teen worden afgebeeld, maar door gebrek aan financiering werd de bouw op 31 oktober 1941 stopgezet, en alleen het beeldhouwwerk van Washington bevat details onder kinhoogte.
Het beeldhouwwerk op Mount Rushmore is gebouwd op land dat in de jaren zeventig van de negentiende eeuw illegaal aan de Sioux Nation werd ontnomen. De Sioux blijven teruggave van het land eisen, en in 1980 oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof in de zaak Verenigde Staten v. Sioux Nation of Indians dat de inname van de Black Hills een rechtvaardige compensatie vereiste, en kende de stam $ 102 miljoen toe. De Sioux hebben het geld geweigerd en eisen de teruggave van het land. Dit conflict blijft voortduren, waardoor sommige critici van het monument het een "heiligdom van de hypocrisie" noemen.
Hierna reden we naar Hill City. Hier rijdt de 1880-stoomtrein vandaan naar Keystone. De Black Hills Central Railroad is een historische spoorlijn die actief is in Keystone, South Dakota, Verenigde Staten. De spoorlijn werd op 5 februari 2003 toegevoegd aan het nationaal register van historische plaatsen.
Het exploiteert momenteel de trein uit 1880 op de voormalige Keystone Branch van de Burlington Northern Railroad (BN) tussen Hill City, South Dakota en Keystone, South Dakota. Deze spoorlijn werd oorspronkelijk aangelegd door de Chicago, Burlington en Quincy Railroad (CB&Q) om mijnbouw- en houtbelangen in de Black Hills te bedienen. Het bereikte Keystone op 20 januari 1900 en werd later gebruikt om uitrusting te vervoeren voor het snijden in de buurt van Mount Rushmore.
De Black Hills Central Railroad herstelt locomotieven en treinwagons uit het begin van de twintigste eeuw en is te zien geweest in televisieshows zoals de Gunsmoke-aflevering "Snow Train", General Hospital en de TNT-miniserie Into the West. Het verscheen ook in de film Orphan Train.
Tussen begin mei en begin oktober rijden er treinen over de schilderachtige lijn van 16 km.
Het South Dakota State Railroad Museum ligt naast het Hill City-depot, op BHCR-land.
In 1956 werden twee stoomliefhebbers, William Heckman en Robert Freer, gepromoveerd tot "ten minste één werkende stoomspoorlijn in bedrijf te hebben, voor jongens van alle leeftijden die Amerika's voorliefde voor de snel verdwijnende stoomlocomotief delen." Ze verzamelden al snel financiële, politieke en populaire steun voor deze onderneming, grenzend aan de toeristische bestemming Mount Rushmore. Het was de bedoeling om in de zomer stoomtreinen te laten rijden met uitrusting uit de periode 1880.
Heckman en Freer stelden een nieuwe historische spoorlijn van drie voet voor, waarbij gebruik werd gemaakt van de Keystone Branch, door een derde rail aan te leggen op vijf mijl van het normaalspoor. CB&Q was ondersteunend en de lijn met dubbele spoorbreedte werd aangelegd van Hill City naar een nieuw eindpunt met een kruispunt, dat ongeveer halverwege de tak "Oblivion" zou gaan heten. De keuze voor smalspoor werd beïnvloed door de beschikbaarheid, ook bij CB&Q, van een compleet "Deadwood Central" -treinstel in de stijl van de jaren 1880, dat was samengesteld voor de Chicago Railroad Fair van 1948-1949. Deze bestond uit:
Colorado en Southern Number 9, een 2-6-0 gebouwd door Cooke Locomotive Works in 1882, oorspronkelijk als Denver, South Park en Pacific Number 72, die was benoemd tot Chief Crazy Horse voor de Fair.
Rijtuigen, open observatiewagens en een spoorpostwagen in de stijl van de jaren 1880, maar nieuw gebouwd door CB&Q.
Bovendien werd White Pass & Yukon Number 69, een 2-8-0 met buitenframe, gebouwd in 1908, verworven, met de naam Klondike Casey.
De smalspooroperatie begon in 1957 en liep een aantal jaren met succes totdat er werd besloten om de operatie uit te breiden naar Keystone, wat een wijziging naar normaalspoor omvatte. De derde rail werd in 1964 verwijderd (hoewel vanaf 2022 de verlaten Oblivion Wye-rails op hun plaats blijven), en de locomotieven en het rollend materieel werden uiteindelijk afgestoten aan andere historische spoorwegen: nummer 69 ging in 1973 naar de Nebraska Midland Railroad en vervolgens de thuisbasis van de White Pass in 2001. Nummer 9 ging in 1988 naar de Georgetown Loop in Colorado. Vanaf 2020 is nummer 69 operationeel, maar sinds 2013 opgeslagen, en nummer 9 staat statisch tentoongesteld in Breckinridge, Colorado, nadat hij mechanisch te lijden had gehad van schade in 2006.
Het is een mooie rit en het personeel is erg enthousiast en vertelt graag over van alles dat maar met de trein te maken heeft. De terugweg duurt iets langer doordat de terein dan een groter deel omhoog moet, waarmee de oude locomotief wat meer moeite heeft.
We hebben de trein ook weer terug genomen vanuit Keystone, maar hebben ruim de tijd genomen om dat stadje ook te verkennen. Veel souvenierwinkels, wat natuurlijk niet zo vreemd is gezien de ligging naast Mt. Rushmore.
We hebben gegeten bij een bierbrouwerij annex restaurant, gevestigd in een oude brandweerkazerne in het centrum van Rapid City.
Daarna terug naar ons hotel het Fairfield Inn & Suites. Zo is die vraag ook weer beantwoord :-)
Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog