De afgelopen dagen in Tropea waren we aardig verwend met het ontbijt. De avond ervoor konden we via een link onze wensen opgeven en de volgende ochtend stond onze privé kok het op de afgesproken tijd klaar te maken zodat wij het op ons balkonnetje konden opeten, genietend van het uitzicht. Dat verlieten we dus vanochtend op weg naar de Amalfi kust.
Naast een stop voor koffie en een stop voor lunch, was de derde stop gepland in Paestum.
Daar staan namelijk drie grote Griekse tempels op een groot terrein met allerlei opgravingen. Het zijn drie Dorische tempels, en schitterende voorbeelden van de Griekse architectuur. De Grieken hadden in het begin van de Archaīsche periode (800-480 voor Christus) voor de kust van Calabrië al de stad Sybaris gesticht, toen ze in de 7e eeuw voor Christus in de vlakte van de Vele Paestum stichtten, als een kolonie van een kolonie. Ze noemden het Posidonia, naar de god van de zee, Poseidon. Het lag op een strategische plek, vooral voor de handel. Het groeide al snel uit tot een welvarende stad met goede handelsbetrekkingen met het florerende Sybaris en druk economisch verkeer met de Etrusken.

De drie tempels in de voormalige Griekse stad waren niet alleen bedoeld voor religieuze ceremonies, het waren ook prestigeobjecten van de gemeenschap. De oudste tempel is mogelijk een Heraion, een tempel ter ere van de godin Hera. Hij verrees rond 550 v. Chr. aan de zuidkant en was in die tijd een van de grootste tempels in steen.
Naaste de Heratempel werd een honderd jaar later de zogenoemde Poseidontempel gebouwd. Dit religieuze gebouw is een typisch voorbeeld van het klassieke Griekse bouwconcept. De tempel komt puristisch over zonder teveel versiering. Hij geldt als een van de mooiste overgebleven Dorische tempels.

Wat hoger, in het noorden van de stad, verheft zich de Athene tempel die rond 500 v. Chr. werd gebouwd en ook bekend staat als Cerestempel, hoewel hij hoogstwaarschijnlijk aan de godin Athene was gewijd. Anders dan bij de oudere Heratempel, staan de zuilen hier al op regelmatige afstand van elkaar. Delen van het hoog oprijzende timpaan zijn behouden gebleven.

Er is ook nog een archeologisch museum aan de overkant van het terrein, maar dat hebben we overgeslagen. Het was niet druk toen wij er rond liepen, we zagen nog wel een klas die in oude gewaden worstel les kregen.

Na een uurtje kropen we weer in de auto voor het laatste en mooiste stukje. Tot nu was de weg langs de zee en door de bergen, maar vanaf hier begint de Amalfi kust. De weg er langs slingert over de hoge kliffen en is op sommige punten te smal om twee bussen te laten passeren, en twee auto's lukt met moeite. Maar het is een erg mooie weg.
Wij logeren in Amalfi, in een hotel dat waarschijnlijk een voormalig klooster is en hoog langs de klif is opgebouwd. Op de bovenste verdieping hebben we vanuit de kamer een mooi uitzicht op een klein deel van de Amalfikust. Vlak voor ons een haventje en het stadje ligt links van ons. Voor de kust ligt een groot jacht, onbekend van welke arme sloeber het is. We blijven hier twee nachten om daarna een klein stukje door te rijden voor een paar nachten in Napels.

Dus waarschijnlijk blijven we morgen hier in de buurt om overmorgen via Pompeji naar Napels te rijden, wat maar anderhalf uur hier vandaan ligt. Gegeten hebben we vanavond in het hotel, met uitzicht over de genoemde haven en stadje. Ook hier smaakte het weer allemaal prima.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog