Vandaag verlaten we Saint John met een stralend zonnetje, Het belooft lekker weer te worden dus dan we na het ontbijt op weg. We zetten de navigatie altijd op vermijden snelwegen zodat je via de binnenwegen langs allerlei dorpjes en kleine stadjes komt. Onze eerste geplande stop is ongeveer in het midden, Fredericton, de provincie hoofdstad van New Brunswick. De wegen zijn over het algemeen prima, maar soms zijn ze meer van het type gaten met wat weg er omheen. Je moet dan goed slingeren om de grootste gaten te vermijden en zeker niet te hard te gaan want dan stuiter je erger dan een moderne Formule 1 wagen. Dat is nu soms het nadeel van de binnenwegen maar dat weegt niet op tegen de schoonheid van waar je doorheen rijdt Ook vandaag weer slingerend over heuvels en door valleien met boerderijen, leuke en mooie huizen en soms ook compleet vervallen huizen en schuren die gewoon blijven staan. Blijkbaar is het soms teveel moeite of te kostbaar om het oude huis of schuur te slopen en bouwen ze er gewoon nieuw naast.
Het is zaterdag en zeker in de omgeving van Saint John betekent dat op talloze plekken een yard- of garage sale waar vaak een flinke belangstelling voor is. Menigmaal staan er ergens een stuk of tien auto's langs de weg, en ja hoor, er is weer een sale!
In Fredericton parkeren we midden in het centrum bij de rivier en wat blijkt, in het weekend mag je hier gratis staan. Eerst op zoek natuurlijk naar een koffietentje en de eerste twee zien er veelbelovend uit maar deze hebben naast de koffie een winkeltje maar geen zitjes. Bij de derde is het raak en kunnen we lekker buiten in de zon genieten van de cappuccino. Wel grappig wanneer ik de eerste vier letters van de koffie type, mijn laptop het al automatisch aanvult. Hij begint me te kennen.
Na de koffie lopen we door downtown en een stukje langs de rivier. Deze rivier volgen we verder vandaag zo'n beetje. Het is de Saint John River die in het noorden van de Amerikaanse staat Maine ontspringt en in de Fundy Bay uit mondt. In Grand Falls zitten we dicht bij de grens met Maine en deze rivier vormt een natuurlijke grens tussen Canada en de USA hier.
Na Fredericton rijden we weer verder naar Grand Falls en komen in Hartland een lange Covered Bridge tegen. De langste ter wereld staat er op te lezen. Dat geloven we onmiddellijk. Hij is maar liefst 391 meter lang! Het is de plaatselijke toeristische trekpleister natuurlijk. We lopen nog wat rond hier maar heel veel meer valt er niet te beleven. Bij de plaatselijke Tim Hortons nemen we dit keer een koude koffie-variant want dat gaat er met dit weer wel in.
Tegen half vijf bereiken we het einddoel van vandaag, Grand Falls. En de watervallen zijn best imponerend. We zien het opstuivende water al van verre en het is een mooi gezicht om al dat water naar beneden te zien storten over een misschien niet al te hoge maar wel brede waterval. Daarna rijden we door via het centrum en even daarna is onze B&B voor vannacht.
We eten een kleine pizza bij de lokale Italiaan en lopen in het zonnetje terug naar de B&B.
Morgen zetten we de auto voor de laatste keer deze reis op een veerpont om de Saint Lawrence River over te steken. Dat doen we vanaf Trois Pistoles (ga nog even op zoek waar die naam vandaan komt) naar Les Escoumins. Beide plaatsen liggen in Quebec waardoor we er morgen een uurtje bij krijgen.
Oh, de naam? De stad zou vernoemd zijn naar een zilveren beker die drie Pistoles, een oude Frans munt, waard was en in de rivier in de 17e eeuw verloren is gegaan.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog