Onze eerste dag in Milaan begon met het ontbijt in ons hotel. Gelukkig zijn de meeste hotels in Italië wel een beetje ingesteld op toeristen, en dus is er wat meer keuze dan alleen een dolce en espresso wat de Italianen als ontbijt beschouwen. In corona-tijd is het buffet voor de helft zelf pakken en voor de helft aangereikt krijgen. Prima ham en kaas, en een pistolet wordt keurig op een bord gelegd door de dienstdoende ober. Koffie en iets dat op jus d’orange moest lijken, maar nog het meest weg had van water met een smaakje kon je gewoon zelf erbij pakken, evenals yoghurt en andere zaken. In ieder geval voldoende om de ochtend goed door te komen.
De weervoorspellingen voor het weekend zijn niet best. Vooral voor vandaag werden onweersbuien voorspeld met 80 procent kans op regen. En toen we het hotel uitliepen regende het inderdaad een beetje. We hadden een paraplu van het hotel geleend, en deze na een paar honderd meter maar weer terug gebracht. Nogal lastig als je foto’s wil nemen met zo’n ding in je hand. We gingen wel op zoek naar poncho’s en lieten de paraplu weer gezellig bij hun soortgenoten in de bak bij het hotel achter.
Milaan is hoewel één van de grootste Italiaanse steden niet echt erg groot. Zeker het historisch centrum, met verrassen veel moderne winkels, is prima te belopen. Daarnaast ligt Milaan in het midden van de Po-vlakte, en is de stad dus behoorlijk vlak. Anders dan Rome dat op heuvels is gebouwd, loop je hier zonder de kuiten al te veel te laten inspannen.
En Milaan is de stad van de mode. Alle grote modehuizen hebben hier grote filialen en de meeste zijn in het centrum bij elkaar te vinden. Ons hotel ligt aan een belangrijke winkelstraat die recht naar het centrum van de stad loopt. De meeste winkels gaan om 10 of 11 uur open, dus sommige waren nog gesloten toen we richting het centrum liepen, maar er waren genoeg winkels open om een goed beeld te krijgen van het enorme aanbod.
Onderweg ook genoeg interessante gebouwen te zien en zoals in veelItaliaanse steden, veel verborgen hofjes en patio’s als je iets verder kijkt dan de facade van een straat. Mooi en flink gepoetste koperen bel-panelen verraden veel woningen achter grote deuren.
Meer naar het centrum worden de winkels groter en luxer en wat bekender van naam. Ook hier een grote lego-store waar we altijd wel even naar binnen wippen. En hier natuurlijk een replica van de dom van Milaan. Een beetje te groot en waarschijnlijk ook wel iets te duur, dus die lieten we maar staan.
Na een cappuccino in een zijstraatje komen we dan bij de imposante Dom. Vreemd genoeg een Gotische kerk en wellicht nog vreemder, gebouwd van marmer. Nu hebben ze dat vrij veel iets noordelijker van Milaan bij Como en het Lagio Magiore, maar toch… Het blijkt dat het uiteindelijk heel logisch is. De opdrachtgever van de bouw van de dom, was ook eigenaar van de grootste marmergroeve. En dan was zijn naam niet eens Don Corleone…
Het was al een tijdje droog en onderweg waren we vreemd genoeg aan wat gevulde tassen gekomen. Om drie uur had ik een tour door de dom geboekt, dus tegen een uur of 1 liepen we terug naar ons hotel om die gevulde tassen kwijt te raken en onderweg een klein hapje te eten. Van het hotel terug naar de dom werd het weer eigenlijk steeds mooier en zonniger, hoewel de donderslagen en bliksem in de verte ook nog aanwezig waren. Precies op tijd waren we terug bij de dom waar een dame op ons en de andere deelnemers van de tour op ons stonden te wachten. De tour gaf ook toegang tot het dak van de dom, en niet onbelangrijk, via een lift. Dat scheelt 400 traptreden, dus wel besteed.
De rondleiding gaf interessante weetjes zoals een glas in lood raam in het midden van de dom, dat bestond uit overblijfsels van een van de enorme glas in loodramen die aan het eind van de kerk in de muur zaten. Deze laatsten waren namelijk totaal vernietigd door Napoleon. Niet expres of tijdens een oorlog, nee, de kleine generaal liet zich in de dom kronen tot koning van Italië. Dat op zich was nog geen reden dat de ramen stuk gingen, dat gebeurde tijdens het afschieten van kanonnen die saluutschoten afvuurden om de kroning te vieren. Waarschijnlijk met iets teveel buskruit, want door de luchtdruk van deze saluutschoten, werden de kolossale glas in loodramen volledig vernietigd,
Ander feitje is dat er in totaal 3400 beelden de dom sieren. En dat de dom de op twee na grootste ter wereld is. Althans nog wel. De grootste is de Sint Pieter in Vaticaanstad, de tweede is St. Paul’s in Londen. En nu nog als derde dus Milaan, maar als ze in Barcelona ooit de Sagrada Familia af weten te krijgen, is deze groter dan de dom in Milaan en zakt deze dus een plaatsje op de ranglijst.
Na twee uur hadden we veel gezien en geleerd over dit imposante gebouw. Ook nog dat deze in de plaats van een eerder gebouwde kerk was gebouwd en dat er bij deze eerste kerk een enorm doopvont buiten de kerk was. De reden dat dit doopvont er buiten stond was simpel, je mocht alleen gedoopt de kerk in, dus moest het dopen wel buiten de kerk plaatsvinden. Ook interessant is dat de doop slechts op 1 dag in het jaar kon gebeuren, namelijk de dag voor kerstmis. In de catacomben van de huidige dom zie je restanten van dit enorme doopvont, met de twee kanalen voor het water. 1 toevoer en 1 afvoer. De reden dat dit doopvont zo groot was, is tweeledig. Ten eerste ging iedereen geheel in het water. Dus geen paar druppels van het gezwaai met een kwast, maar geheel onder water. Tweede reden van de omvang is dat doordat je slechts 1 dag per jaar gedoopt kon worden, er natuurlijk nogal wat mensen in aanmerking kwamen voor de doop. En dat de eersten gelukkiger waren dan de laatsen, want het water werd niet ververst…
Na al deze indrukken naar de overkant, naar de overdekte winkelgalerij Vittorio Emanuele II waar naast winkels van Versace, Prada en Vuitton er ook een paar terrasjes zijn. Een biertje ging er wel in na alle verhalen over de bouw van de dom. Daarna terug naar het hotel om wat bij te komen en uit te zoeken waar te gaan eten. In de middag hadden we al een broodje op een terras vlakbij gegeten en de kaart zag er prima uit dis zijn we daar terug gegaan. En dat was een prima keuze. Nu aan het uitbuiken in het hotel en dit verslagje schrijvend, nadenkend over wat morgen allemaal te doen. Het weer voor morgen is iets beter dan het vandaag zou worden en als het net als vandaag ook nog eens veel beter is dan de voorspelling, komt het allemaal in orde morgen. Vrees dan alleen voor de maandag, want dan is zonnig weer voorspeld….
Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog