Vandaag laten we Moab achter ons en gaan we naar de derde staat op deze trip, naar Colorado. En wel naar de westkant, een wat minder bekend deel van deze Mountain staat. En we zijn geëindigd in Montrose. Dat klinkt meer alsof het in de Franse Alpen ligt, maar het ligt toch echt in Colorado. En waarom hier? Omdat het dicht bij het doel van deze dag ligt, dicht bij het Black Canyon of the Gunnison National Park. En dat is een hele mond vol voor een park ongeveer zo groot als Bryce Canyon.

We kwamen hier na een mooie rit door eerst de La Sal Mountains die ons al snel naar de staatsgrens bracht. Alweer een hele mooie weg door de bergen die langzaam wat meer op de bergen beginnen te lijken zoals wij ze in Europa kennen. Via de UT46, die overgaat in de CO-97 komen we door kleine dorpjes, door grote, lange valleiën met boerderijen op naar de volgende bergkam waar we overheen moeten. Soms met een rivier langs de weg, met snelstromend helder en ongetwijfeld koud water.
We stoppen verschillende keren om van het uitzicht te genieten en plaatjes te schieten. Ook vandaag weer een helderblauwe hemel met een stralend zonnetje. De temperatuur is niet zo hoog, 14-16 graden, maar het waait niet hard en uit de wind is het heerlijk in dat zonnetje.
Via Montrose bereiken we vroeg in de middag het Nationale Park.

Dit park is wat onbekend, het ligt ook niet op de routes die de meeste vakantiegangers maken in een rondje Zuid-Westen. En dat is zonde, want het is een prachtig park. Niet al te groot, zoiets als Bryce Canyon, en ook hier is het een doodlopende weg met uitkijkpunten langs de canyon met mooie namen als Dragon Point.
Het is een woeste canyon en dat komt ook zeker door de donkere, bijna zwarte kleur van de canyon wanden. Beneden stroomt de Gunnison River die verantwoordelijk is voor deze canyon. De uitkijkpunten zijn allemaal iets van de canyon af, dus je moet meestal een klein stukje lopen voor je bij de uitkijkpunten komt en in de canyon kan kijken. Maar die korte wandelingen zijn het allemaal meer dan waard want het is prachtig hier. Het is een kraakheldere dag en op sommige punten kunnen we 60 mijl ver kijken. Ons uitzicht vandaag is zelfs helderder dan op de foto’s op de borden die de herkenningspunten in de verte aangeven.
We gaan van uitkijk naar uitkijk punt en steeds heb je weer een iets ander beeld van de woestenij onder je. Na een paar uur komen we bij High Point uit, het eindpunt van de weg door het park. Door dit deel dan, de South Rim. Ook aan de overkant loopt een weg met diverse uitkijkpunten, maar net als bij de Grand Canyon doe je er een paar uur over om van de ene Rim naar de andere te komen en net als in de Grand Canyon is de South Rim de meest toegankelijke en populairste van de twee.

Tegen vieren komen we bij ons hotel aan en checken we in. We leggen de spullen op de kamer en rijden nog wat door Montrose. Dit is een wat groter stadje, dus er zijn hier een paar kleine malls en ook een flinke hoeveelheid restaurant-ketens zijn hier vertegenwoordigd. Voor we naar de Canyon reden hadden we al een Applebees gezien en besloten dat dit hem zou worden voor vanavond.

Bij JC Pennys nog een paar t-shirts gescoord en een paar goede cappuccino’s, zowel voor als na het eten, dus een geslaagde dag weer. Morgen gaan we wat meer naar het zuid-westen van Colorado, over de San Juan Skyway, een scenioc route van Ridgeway via Ouray, Silverton, Telluride naar Durango en Cortez. In totaal wordt er 7 uur voor gegeven, maar misschien doen we er wel twee dagen over. Dat zien we morgen wel weer.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog