Natuurlijk beginnen we de dag als altijd, met een flink en smakelijk ontbijt. Pancakes lagen er vanochtend en eieren naar wens klaargemaakt. Dus na wat toast met gebakken eieren, koffie en een glas jus, gingen de koffertjes weer achter op het paard en gingen we er in gepaste draf vandoor. Op weg naar Utah, op weg naar Capitol Reef NP.

Utah was niet ver weg, na ongeveer 5 minuten zaten we in deze staat, die bekend staat om een aantal zaken. Voor de wintersporters, het schijnt dat ze hier de beste poedersneeuw hebben en dat komt door de droge lucht. De oceaan ligt dan ook een flink end weg, dus dat verklaart een hoop.
Andere zaak waar Utah bekend om staat is dat het de thuisstaat is van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen van de laatste dagen. Iets korter beter bekend als de Mormoonse kerk. Ook in Nederland is er een kleine gemeenschap van dit geloof. Het staat vooral bekend om het toestaan van het trouwen met meerdere vrouwen (vier maximaal), al is dat inmiddels verboden. Er schijnen nog wel een paar kleine gemeenschappen in Utah te zijn waar het voorkomt. Waar ze zin in hebben…

Het landschap was weids met bergen in de verte aan beide kanten van de weg en we reden op een soort hoogvlakte met vooral grasland. Veel agrarische bedrijven dan ook en men was volop bezig met het opstapelen van de balen hooi voor de winter.
Onderweg naar Torrey, een klein plaatsje vlak bij Capitiol Reef NP, hebben we een kleine omweg gemaakt en een tussenstop gemaakt bij een Starbucks in Richfield. Hier konden we de verslagen bijwerken en foto’s online zetten, iets wat de afgelopen dagen door het zeer gebrekkige internet niet was gelukt. De koffie en het internet was prima, dus een uurtje later weer verder op weg. Dat uurtje later is twee uur in vergelijking met gisteren want Utah ligt in een andere tijdzone.

Tegen half vier waren we op de plaats van bestemming van vandaag, het Capitol Reef Resort dat zo’n 10 mijl voor het Visitor Center van het park ligt. We waren vlot ingecheckt, spullen op de kamer gezet en alvast wat eerste foto’s van het uitzicht vanaf de kamer gemaakt. Uitzicht op de Red Rocks, dus dat verveelt niet. En daarna de eerste mijlen door het park. Het is een smal en langgerekt park, waar slechts twee wegen bezoekers toegang geven tot al het fraaie dat er te zien valt.
De Fremont River stroomt door het park, en centraal in het park ligt het plaatje Fruita, door mormonen gesticht in 1880.
Vijfenzestig miljoen jaar geleden is er een grote plooi in de aardkorst ontstaan van honderden kilometers, dwars door Utah. Dezelfde kracht vormde later het Colorado Plateau. Deze plooi wordt de Waterpocket Fold genoemd. In Capitol Reef NP wordt deze plooi en zijn spectaculaire geërodeerde verzameling van kleurrijke rotsen, massieve blokken, canyons en natuurlijke bogen beschermd.
Fruita doet zijn naam eer aan, het bestaat uit grote boomgaarden met allerlei soorten vruchten die de bezoekers van het park mogen plukken wanneer het fruit rijp is. Geen idee wat er momenteel te plukken valt, dat zien we morgen wel.
De eerste mijlen door het park hebben al heel wat moois laten zien en voor morgen staat de rest op het programma. Omdat het park niet al te groot is, althans het deel wat te bezoeken is, gaan we morgen ook de Scenic Route 12 rijden richting Bryce Canyon. Dit moet één van de mooiste wegen van Utah zijn. Het deel bij Bryce kennen we, en dat is inderdaad een mooie weg, dus benieuwd naar de rest!

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog