Gisteravond dus aangekomen op Vancouver Island, één van mijn favoriete plekjes. Het eiland is het grootste eiland voor de Canadees-Amerikaanse westkust. Met een oppervlakte van 32.134 vierkante kilometer, is het niet heel veel kleiner dan Nederland. Het is een interessant eiland. In het midden ongeveer loopt een bergrug waardoor er een nogal verschil is in klimaat tussen de oost- en westkust van het eiland. Aan de west zijde de soms onstuimige Pacific, en aan de andere kant de Inside passage met zijn vele eilanden. Ruig in het westen, met een heuse regenwoud, het Pacific Rim National Park en aan de andere kant kom je vele wijngaarden tegen. Het heeft een zeer mild klimaat waar de temperatuur in januari zelden onder nul komt. Ook heeft het eiland de hoofdstad van de provincie British Columbia, het pittoreske Victoria.
Wij zitten in Nanaimo aan de oostkant van het eiland, iets onder het midden. Het is één van de vele havenstadjes hier. Men leeft hier van de houtkap, vissen en toerisme. Het eiland wordt al duizenden jaren bewoond door de Indigenous people, de oorspronkelijke bewoners. Er zijn verschillende stammen op het eiland die tegenwoordig ook een mooie stempel op de kunst drukken. Veel motieven vindt je hier terug op eigengemaakte kunstvoorwerpen. Veel van hout en veel geschilderd op allerlei voorwerpen. Meeste motieven zijn gebaseerd op de natuur, dieren en planten. Ook worden groter houten beelden gemaakt, soms met behulp van kettingzagen die toch uiteindelijk met veel detail zijn gemaakt.
Vanochtend zijn we langs de haven gewandeld, met leuke shops, cafeetjes en restaurants. Tussen de eilanden en het vaste land zijn natuurlijk botten van belang maar een andere vorm basvanl0 openbaar vervoer is met kleine watervliegtuigjes. Binnen ieder stadje hier een op de andere eilanden hebben een gedeelte van de haven in gebruik voor deze vliegtuigen. En niet alleen kleine steden, ook Vancouver heeft een 'water vliegveld' voor de verbindingen met de vele eilanden.

In de middag zijn we een stukje zuidwaarts gereden. Eerder dit jaar is daar een nieuwe attractie geopend, de Malahat Skyway. Zie het als een taps toelopende toren, op zijn kop geplaatst. Je loopt hier heel geleidelijk omhoog via de ringen van de toren. Zo geleidelijk dat je amper voelt dat je omhoog loopt. Het uitzicht is prachtig, de toren staat midden in een bosrijke omgeving waar de arenden rondvliegen. Je kijkt bij helder weer verder over de omringende eilanden, en de west kust van het vaste land. De bebouwde besneeuwde toppen boven Vancouver zie je in de verte liggen. Als je wil kan je met een glijbaan weer naar beneden, of gewoon via de ringen teruglopen. Erg leuk om te doen!

Weer terug in het hotel de foto's op de iPad gezet en daarna een hapje gegeten bij de Lighthouse pub&bistro. Een leuke tent aan het water met prima eten! We waren getipt hier heen te gaan en dat was een goede tip!

Morgen gaan we richting het noorden, naar Campbell River waar we maandag een excursie hebben geboekt naar de overkant waar in een Inlet de grizley's op zalm komen vissen.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog