vandaag staan we op met de zon volop schijnend en het beloofd dus een mooie dag te worden. We gaan naar het Fundy National park en de Hopwell Rocks. we rijden na het ontbijt uit Saint John en via de binnenwegen bereiken we eerst Sussex. Een klein dorpje met mooie muralis en een goede cappuccino. Dat blijft toch een soort dagelijkse challenge. Ook is hier de wekelijkse farmers market. Niet heel groot, eigenlijk vrij klein maar leuk, met producten uit de streek door de boeren zelf aan de man en vrouw gebracht. We zien een hot dog en lobster (prima combinatie..?) met de naam Brabant. Dat kan bijna niet missen en ja hoor, de man is met zijn vrouw en kinderen een jaar of 17 geleden hier naar toe gekomen. Hij heeft 4000 hectare bos waarin ze wonen en hij eerst op zwijnen heeft gejaagd, mar dat mag hij van zijn vrouw niet meer doen sinds hij een keer is aangevallen door deze beesten. Het bevalt hem en zijn familie prima hier ook al heeft hij zeker moeten wennen en vindt hij soms bepaalde zaken vreemd. Zo houden de Canadezen die zo van de Hollandse directheid, hij moet soms op zijn tong bijten en niet alles zeggen wat hij denkt.
We lopen nog door Sussex heen en bekijken de diverse muralis (muurschilderingen). Drinken een prima cappuccino voor we weer verder rijden.
We komen na een uurtje in het Fundy National Park, stoppen bij het bezoekers centrum en halen de kaart op. Daar horen we dat de bekende Hopewell Rocks nog wat verder zijn, dus aangezien dat het doel is van vandaag, rijden we door het park heen daar heen.
Daar aangekomen parkeren we de auto en lopen naar het bezoeker centrum, krijgen de kaart van de omgeving en wandelen naar de Hopewell Rocks.
Dit zijn rotsformaties die bij vloed voor een groot deel onder water staan en bij eb kan je over de zeeboden er omheen lopen. Wij komen bij eb en gaan dus de trappen af naar het strand. Het is indrukwekkende, deze rotsformaties met bovenop een paar bomen en struiken en verder niets. Bij vloed kan je met een kano er omheen peddelen en nu is het op de bodem van de zee druk met wandelaars. Je moet goed uitkijken waar je loopt, sommige stukken zijn prima te belopen op zand en grind, maar ertussen zitten stukken met een soort klei waar je ver inzakt.
Het is indrukwekkend om te zien. We wandelen zeker een paar uur over het strand voor we weer teruggaan naar het bezoekerscentrum. De toegangskaart is voor twee dagen zodat je als je hier langer bent, de plek kan bezoeken bij laag en hoog tij zodat jet het verschil goed kan zien.
De terugweg gaat weer door de glooiende dalen met mooie boerderijen, oud en nieuw, af en toe zien we een hertje wegschieten en het landschap verveelt nooit Ook komen we een paar zogenaamde covered bridges tegen. Één moeten we zelfs overheen, ehh...onderdoor? Laten we zeggen overdoor of onderbeen.
Tegen zeven uur zijn we terug in Saint John.
Gisteren probeerden we bij een Italiaans restaurant om de hoek te eten maar was het vol, dus vandaag maar even gereserveerd. Eerste mogelijkheid om kwart voor negen! Maar het was de moeite meer dan aard. Heel lekker gegeten en als je ooit in Saint John bent, 'Italian by. Night' is een aanrader.
Morgen verlaten we Saint John, en rijden (ook weer binnendoor) naar Grand Falls, op weg naar het westen... De verwachtingen zijn ook weer goed wat het weer betreft, dus...!

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog