Ons ontbijt werd tegen negen uur naar de kamer gebracht. Eigenlijk iets te laat maar de afgesproken tijd van half negen was niet helemaal goed doorgekomen blijkbaar. Maakt niet uit, het was goed verzorgd met allerlei soorten kaas, vleeswaren, toast, yoghurt met muesli en fruit.
Daarna naar de westkant om een bezoek te brengen aan het Canadian Patato Museum & Antique farm machinerie museum. Een hele mondvol en eigenlijk nog niet compleet want er is ook nog een museum over de lokale community.
Aardapppelen dus. Ze telen en veredelen hier de aardappel en het is voor P.E.I. naast de visserij en toerisme de belangrijkste bron van inkomsten. En dus hebben ze er een museum aan geweid. Met natuurlijk een enorme aardappel naast de ingang.
Wij gaan eerst naar het lokale deel. Daar hangen veel oude foto's van het dorpje en haar inwoners en staan er ook allerlei spullen opgesteld uit de oude doos. Een deel ks gewijd aan de plaatselijke doktoren en het ziekenhuis met de inrichting van een dokterskamer, verschillende oude medische apparaten en ook weer veel foto's. Langsaam gaan het wat verder voorruit in de tijd en het eindigt met spullen uit de 50-60-er jaren van de vorige eeuw. Leuk gedaan en zo hou je het verleden ook voor de nieuwe generaties in stand.
Dan het aardappel deel. Heel veel informatie over de verschillende rasse
n, oude landbouw machines, maar ook informatie over ziekten en de bestrijding daarvan. De 10 belangrijkste ziektes staan tentoongesteld met de zieke aardappel in een klein doodskistje gelegd. Humor hebben ze dus ook wel tussen de aardappelen door.
Ook laten ze zien hoe chi[s worden gemaakt in een plaatselijke fabriek en wat er allemaal nog meer van aardappelen wordt gemaakt, zoals bier en sterke drank.
In een laatste hal staan de oude, grote landbouwmachines die de drie musea compleet maakt. Ploegen, oogstmachines, sorteerders en nog veel meer staat in een grote schuur.
Nog een laatste aardappelfeitje. President Thomas Jefferson, de derde president van US, 1 van de foutding fraters, heeft de eer de French Fries te hebben geïntroduceerd in de VS. Hij maakte hiermee kennis als ambassadeur in Frankrijk en heeft het gewas aardappel meegenomen. Hij serveerde 'aardappels op de Franse manier' tijdens officiële diners.

Na het aardappelen zien hebben we wel trek gekregen in koffie, en we gaan eerst langs twee koffietentjes die helaas gesloten zijn ondanks de openingstijden die volgens Google zouden gelden. Dan naar een Tim Hortons. Helaas is de espresso machine stukgegaan dus worden de cappucino's omgezet in een warme chocolade en een gewone, zwarte koffie. Je kan niet alles hebben tenslotte.
Daarna verder richting North Cape. Zoals de naam al doet vermoeden is dit het meest noordelijke punt van P.E.I. Er staat een vuurtoren en er is een onderzoekscentrum naar windenergie. Wij noemen dat een windmolenpark. We wandelen wat over het strand en moeten een beetje lachen om de waaraschuwingsborden met 'Dangerous Cliff' aangezien de klif een meter of 8-10 hoog is. Maar better than sorry zullen we maar zeggen.
Daarna langs de westkust verder langs kleine dorpjes en rode stranden. Tegen vieren keren we terug naar Charlottetown. Ons hotel of B&B heeft een restaurant en we reserveren een tafel voor later op de avond. We lopen eerst nog even door het oude deel van Charlottetown voor we teruglopen naar ons hotel
Een klein stukje extra geschiedenis nu. P.E.I. speelt ook een belangrijke rol in de geschiedenis, of beter het ontstaan van de staat Canada. Wij logeren in een B&B Slaymaker & Nichols. Zegt jullie niks natuurlijk maar de geschiedenis van deze twee heren is nauw verbonden met de geschiednis rond het ontstaan van Canada.

Het is 1864 als Henry Slaymaker en William Nichols willen meeliften op het succes van andere, grote reizende circussen.
Nichols trad op in een ander circus dat werd gerund door James M. Nixon en besloot dat het tijd werd om dit circus te verlaten omdat de show in slecht vaarwater kwam te liggen. Nixon's vouw Caroline besloot mee te gaan met Nichols flirtende manieren en ze nam ook James Cook, een Ierse clown mee, evenals haar prijzen winnende paard General Scott. Ook Slaymaker sloot zich aan omdat hij het circus wel zal als een welkome aanvulling op zijn mondaine manier van leven.
Het Slaymaker & Nichols Olympic circus rolde Charlottetown binnen op 30 Augustus 1864. Het veroorzaakte een vibe door de stad als nooit tevoren. Mensen kwamen vanuit het hele eiland als ook vanuit New Brunswick en Nova Scotia om de voorstellingen bij te wonen. Het circus dreef op kunstrijden op het paard, door hoepels springen, acrobaten en getrainde apen die op honden reden en de clown James Cooke. Een paar weken voor het circus neer strijkt in Charlottetown overlijd Caroline Nixon op 35 jarige leeftijd. Het is niet bekend waaraan ze is overleden maar het vermoeden is dat het iets te maken heeft met de scheiding van haar man. Haar dochter Frank Nixon neemt haar plaats in het circus over.
Op 30 augustus 1864 zet het circus de tenen op in Charlottewown om daar vier dagen voorstellingen te geven. Op 30 augustus begon de serie voorstellingen.
Tegelijkertijd speelde een, volgens sommigen, een politiek circus af in het land. De Maritime Colonies hadden besloten te ontmoeten in Charlottetown in september oom een mogelijke unie te bespreken. Wanner de leiders van de andere delen van het land dit horen waren ze vastbesloten de meeting bij te wonen ondanks dat ze niet waren uitgenodigd. Ze hoopten de Maritime leiders t overtuigen van een totale unie van alle delen van het land, hoewel dit een onmogelijke opdracht leek.
Zo arriveerde een stoomschip, de Queen Victoria in Charlottetown met de overige gedelegeerden op 31 augustus. Hun aankomst viel samen met de komst van het circus van Slaymaker en Nichols en dat laatste trok zoveel belangstelling dat de komst van al deze leiders bijna over het hoofd werd gezien. Er was bijvoorbeeld niemand in de haven om de delegaties te begroeten. Een enkeling vond onderdak in de stad maar de meeste moesten op het schip overnachten. Desalniettemin ging de Charlottetown conferentie door zoals gepland de volgende zes dagen terwijl het circus volop bezig was gedurende het weekend. De stad was vol van energie en spanning. Terwijl de mannen vergaderden over het formeren van een staat hoorden ze de mensen in de straat praten over het circus.
Zo was het misschien de samenkomst van het circus gelijk met de conventie of de staat Canada had nooit bestaan. Het oosten en westen ging niet zo goed samen maar ze wisten ook dat samengaan een sterk land betekende en zo, zo gaat het verhaal, hielp de feestelijke sfeer in de stad dat hier in 1864 de staat Canada werd geboren.
Dat is dus het verhaal achter Slaymaker & Nichols. Of het helemaal waar is? Wat maakt het uit, het is een mooi verhaal!

Morgen verlaten we P.E.I.weer, op weg terug naar Nova Scotia.
Oh, voor de meteorologen onder jullie, het was vandaag half bewolkt en de temperatuur liep in de middag op tot 17 graden.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog