In Pictou logeerden we in de Scotsman Inn. Een mooie B&B met een schots eigenaar die ons in traditionele kledij, dus een kilt, verwelkomde bij het ontbijt. Hij had eigenlijk vandaag een andere aan moeten trekken vanwege het jubileum van de Queen, maar ze keek toch niet dus deze voldeed prima.
Vandaag steken we Straat van Northumberland over naar Prince Edward Island, hier P.E.I. genoemd. Dit is de kleinste Canadese provincie. De provincie is vernoem naar Eduard, Hertog van Kent. De hoofdstad is Charlottetown waar we twee nachten verblijven. De oppervlakte van het eiland is zo'n 5683 vierkante kilometer. 225 km lang en tussen de 6 en 60 km breed. Het is een vrij vlak eiland met opvallend rode grond. Dit komt door de grote hoeveelheid ijzeroxide.
Van Pictou vaart een ferry naar Wood Island aan de zuid-oost kust. De overtocht duurt een uurtje en we hebben de ferry van 09:30 gereserveerd. Het regent als we in de auto stappen en bij het oprijden van de ferry. Maar onderweg wordt het droog en dat blijft het bijna de hele dag.
In Montague zoeken we een goed koffietentje op voor de dagelijkse shot cappuccino en lopen in dit dorpje nog even rond.
De buienradar geeft aan dat de westkant van P.E.I. droog is en blijft dus gaan we eerst naar het Anne of the green Gables Heritage Place. Een door de Nationale Parken onderhouden complex waar een beeld wordt gegeven van het leven van Anne, de hoofdfiguur in de roman van Lucy Maud Montgomery. Het gaat over het 11-jarige weesmeisje Anne dat per ongeluk bij een broer en zus van middelbare leeftijd die eigenijk een jongen wilden adopteren om te helpen bij het werken op de boerderij. Allerlei avonturen beleeft Anne natuurlijk en inmiddels is er ook een Netflix serie van uitgekomen.
Hier is een boerderij opgebouwd en ingericht zoals deze hier stonden in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt, zo aan het eind van de 19e eeuw.
De zon schijnt inmiddels en het is lekker weer geworden en we lopen eerst door een tentoonstelling die het leven van de schrijfster vertelt om daarna de boerderij te bezoeken die dus is ingericht in de stijl van die tijd. Buiten lopen we een korte wandeling door het bos em teruggekomen bezoeken we nog de bijbehorende souvenirwinkel.
Daarna rijden we naar Charlottetown naar ons hotel Ook dit is een kleinschalige Inn waar we een mooie kamer hebben met rondom uitzicht over de straten. We brengen onze spullen naar de kamer en lopen wat rond richting de haven. Doordat het zondag is, is het stil op straat en zijn de meeste winkels gesloten. Bij het haventje is een heel complex van kleine houten winkeltjes en restaurantjes wat er gezellig uitziet.
Vanavond om 7 uur moeten we in Summerside zijn. In deze tweede stad van het eiland staat een theater waar vanavond een Tribute to the King gegeven wordt. En met de King bedoel ik Elvis.
Bijna overal kijk ik vooraf wat er in theaters te doen is als wij er zijn en dit leek me wel leuk. Later gaan we nog naar Cirque du Soleil in Toronto en zo snuiven we toch ook nog een beetje cultuur op.
Eerst nog een hapje eten in een sportsbar aan het water naast het theater en tegen kwart voor zeven lopen we het theater in.
Het is hier natuurlijk eigenlijk 1 groot dorp waar iedereen elkaar kent. In de zaal zit het 'grijze' deel van de plaatselijke stedelingen, wat op zich h natuurlijk ook niet vreemd is met een artiest die vooral in de 50- en 60'er jaren furore maakte.
We worden vanavond verwent want er zijn zelfs twee Kings die ieder een deel van de show voor en na de pauze, op zich nemen. Met een goede, 9 man sterke band en achtergrond zangeressen worden we vanavond prima vermaakt.
De mooiste opmerking komt van mijnbuurvrouw die de hele avond in haar stoel zit te 'dansen' en door bekende een rij erachter wordt aangesproken op haar enthousiaste gedrag, waarop ze antwoord "In Church I dance in my chair and here I dance in my chair". Geeft goed weer hoe ze het beleefde.
Door de inmiddels teruggekeerde regen rijden we terug naar Charlottetown.
Morgen het eiland verder verkennen

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog