Er worden vele wijnen geproduceerd in Italie en een paar bekende in Toscane. De Chianti is wellicht de meest bekende, in de jaren 70 populair, meer om. de rieten mandfles dan om de kwaliteit en smaak van de wijn.
Maar is er een hoop veranderd. De Chianti van nu is een goede kwaliteit-wijn geworden in de loop der jaren.
Wij gn vandaag een stukje zuidelijker in Toscane naar Montalcino, waar de gelijknamige wijn wordt geproduceerd. En de Montalcino wijnen zijn echte topwijnen. De bekendst is de Brunello di Montalcino.
De Brunello di Montalcino is een rode wijn die in 1967 de zevende wijn werd in Italië met de beschermde herkomstbenaming DOC. In 1980 realiseerde men de status van DOCG. De productiezone is beperkt tot Montalcino. De Brunello di Montalcino is (samen met Barolo, Barbaresco en Franciacorta) de meest gewaardeerde en duurstbetaalde Italiaanse wijn. Een fles van een goed jaar kan honderden euro's kosten. Wij hebben vandaag een paar flesjes gescoord, van 2013, een prima jaar dat nu op dronk is en een stuk minder dan hoedden euro's kostte. Het is een wat zware, rode wijn die prima bij alle soorten rood vlees past, maar ook goed gaat bij wat kaas.

Montalcino ligt op een heuvel, met rondom de wijngaarden. Overal zie je de druiven hangen, er wordt nog niet geoogst, maar heel lang zal dat ook niet meer duren. In het stadje zijn een heleboel kleine proeverijen en slijterijen waar de wijn aan en in de man wordt gebracht (en ook in de vrouw).

Montalcino is bewoon sinds de tijd der Etrusken.

Elk jaar wordt de Palio in Siena geopend met een optocht van vertegenwoordigers van de steden die van de Republiek Siena deel hebben uitgemaakt. De eer de parade te mogen leiden valt te beurt aan de vaandeldragers van Montalcino. Het is een eerbetoon voor de loyaliteit en de hulp die ze Siena hebben geboden na de val van de stad in 1555.

Tijdens de belegering van Siena wist een groep republikeinen de stad te ontkomen. Ze zochten hun toevlucht in de versterkte vesting van Montalcino. Samen met de lokale bevolking richtten ze de Republiek Siena in Montalcino op en boden tot in 1559 weerstand aan de Medici's.

Opvallen is de burcht die de skyline overheerst. Deze Rocca vormt het middelpunt van de versterkingen die Spanjaarden en Florentijnen op afstand hielden. Voor de Italiaanse patriotten heeft ze een grote betekenis. Ze was niet alleen het laatste bolwerk van Siena maar symbolisch ook van de vrijheden van de Italiaanse steden in de middeleeuwen. Die vrijheden werden door de bloedige en reactionaire jaren 1500 uitgewist. De versterking kreeg een indrukwekkende borstwering, gebouwd door Cosimo I in 1571. In het fort hangt een oud Siënees vaandel dat herinnert aan het feit dat de stad een groep rebellen onderdak verleende na de verovering van Siena door Florence.

Omdat het boven op een heuvel ligt, is het in het stadje klauteren wat de klok slaat. De smalle straatjes huisvesten kleine winkeltjes, veel slijterijen dus, maar ook boetiekjes en traiteurs. En natuurlijk voor de hongerigen en dorstigen zijn er ook voldoende plekken om even bij te komen met een hapje en drankje.

Er is vandaag ook markt en de kramen staan in verschillende straatjes in het centrum met hun waar. Kleding, groenten, kaas en vlees, alle zaken die je bij ons ook op de markten tegen komt.

We wandelen een paar uurtjes rond, eten wat en kopen dus de al genoemde flessen wijn. Deze worden keurig verpakt in een stevige kartonnen doos, en dat blijkt later van pas te komen. Als we wegrijden en het dak opendoen stopt het op het laatste punt. Het volledig open gaan wordt geremd door de flessen wijn....Gelukkig zijn de nog heel en is alleen de doos zwaar beschadigd. Anders had de auto de komende weken naar de wijn gestonken zonder dat ik er ook maar één slok van had gehad. Dus de wijn maar achter de stoelen gezet en verder gereden, richting Perugia.

Ken je die van die twee die naar Perugia gingen? Nou, die gingen dus niet, althans net niet helemaal. En dat lag aan een tranend oog, google die de weg kwijt was (en ik dus ook) en het volkomen gebrek aan parkeerplaatsen. We besloten dus maar om te draaien en naar het hotel te gaan. Dat gaf wat meer tijd om de foto's klaar te zetten en ons op te frissen voor het eten.

Dat eten was bij dezelfde Italiaan als waar we gisteren de ontzettend goede pizza hadden gegeten. Ook vandaag was het weer smullen daar! En ook de eigengemaakte tiramisu is een aanrader.

Morgen verlaten we Toscane en gaan we de richting van de Adriatische kust op.

Wordt vervolgd....

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog