Vanochtend eerst ontbeten in het restaurant op de 24e verdieping. Je hebt hier natuurlijk een mooi uitzicht over de binnenstad van Phoenix. Het restaurant is rond en ’s avonds draait het langzaam rond zodat je een blik op de hele stad kan werpen.
Daarna in de auto en op weg naar Prescott.
Prescott is een van de oude stadjes en het ligt een beetje in het midden van Arizona, tussen de grootste Ponderosa Pine-bossen van Amerika. Het heeft een gemiddelde temperatuur van 21 graden en is daarmee zeer aantrekkelijk.
In 1864 werd Prescott uitgeroepen tot de hoofdstad van de Arizona Territory. In 1867 verhuisde deze naar Tucson maar in 1877 werd Prescott opnieuw de hoofdstad tot 1889 toen Phoenix tot hoofdstad werd verklaard.

Na een aantal branden begin 1900, werd Downtown Prescott herbouwd in steen. De Whiskey Row huisvest de oudste gebouwen waaronder de Palace, Arizona’s oudste restaurant en bar. Veel van de gebouwen zijn nu boetieks, kunst-gallerijen, boekwinkels en restaurants.
Als we er aankomen is er een of ander lokaal feest aan de gang, vooral gericht op de kinderen, want er staan tientallen springkussens in de straat opgesteld. Ook horen we omroepen dat over tien minuten de wedstrijd hot-dog eten begint. Deze slaan we maar even over voor vandaag, het ontbijt was ruim voldoende.

We lopen een paar uurtjes hier rond voor we in de auto stappen voor de tweede stop van de dag, Jerome.
Dit ligt bijna aan de top van Cleopatra Hill, tussen Prescott en Flagstaff en het is een historische kopermijn-stad. De weg erheen kronkelt langzaam omhoog voor we het stadje binnenrijden. Het is hier vrij druk en het is even lastig om een parkeerplaats te vinden. Uiteindelijk kunnen we ergens achter een andere auto nog net staan en zetten we ‘op zijn 'Amsterdams’ daar de auto neer.
Jerome is in 1876 gesticht en was op het hoogtepunt de vierde stad van Arizona met 15.000 inwoners in de 1920-er jaren. De depressie van de dertiger jaren trok de mijnbouw naar beneden en de claim ging uiteindelijk naar Phelps Dodge die de claim ook nu nog in handen heeft. De tweede wereldoorlog bracht een enorme vraag naar koper, maar die stortte na de oorlog volkomen in. Uiteindelijk sloot Phelps Dodge de mijn in 1953 en de 50-100 overblijvers promoten de stad als een historische ghost-town. In 1967 werd Jerome een National Historic District.
Vandaag de dag wonen er zo’n 450 mensen die van het toerisme leven. Jerome rust boven een mijn die ooit de grootste kopermijn van Arizona was die 3 miljoen pond koper per maand produceerde.
We lopen een paar uur rond hier en bezoeken de vele winkels die Jerome nu rijk is. Veel kunstwinkeltjes, souvenirwinkels en kledingwinkels, naast restaurantjes, barretjes en koffie tentjes.

Daarna rijden we weer terug naar Phoenix waar we iets na vijven aankomen. We hebben om half zeven gereserveerd in het restaurant boven ons, dus we zijn ruim op tijd om nog even op te frissen.
Het eten is, net als het uitzicht prima en we sluiten de avond af met een cappuccino.
Morgen weer verder hier in de buurt de boel verkennen.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog