De temperatuur daalde afgelopen nacht flink en schoot onder nul. Min twee toen we opstonden en het zou vandaag ook niet echt warm worden, een graadje of 13-14. Wel een strak blauwe hemel en volop zon dus, maar als we na het ontbijt de stad inlopen hebben we wel een trui en onze jas aan. Eigenlijk waren die bedoeld voor de terugreis naar Nederland!
Maar ondanks dat het fris is, echt koud is het ook weer niet en naarmate de dag vordert werd het ook weer aangenaam.
We lopen naar de Plaza waar ook de Indianen hum plaatsje op de markt onder het paleis van de Gouverneur al hebben ingenomen en hun spullen hebben uitgestald. Deze markt is hier ieder dag van een uurtje of half tien tot vijf uur in de middag. Ze verkopen veel handgemaakte sieraden, sommigen hebben wat aardewerk en geweefde doeken, maar het merendeel is toch sieraden. Erg mooi allemaal, maar alles tegen een leuke prijs.
We lopen verder naar het Museum van Contemporary Indian Art en kopen een kaartje. Hier hangt moderne kunst, gemaakt door Indianen van lokale (New Mexico) stammen. Ook is er een overzicht van leerlingen van een instituut dat kunst-opleidingen verzorgt. Het museum is niet al te groot dus na een uurtje of anderhalf hebben we de twee verdiepingen wel gezien en lopen we verder richting Canyon Road. De eerste dag in Santa Fe hebben we vanaf ‘boven’ een deel van deze straat al doorgelopen en voor vandaag dus de rest, dit keer dus beneden, gezien vanaf de Pkaza, beginnen.

Talloze kunstwinkels met soms mooie, soms wat minder mooie zaken, al is dat natuurlijk persoonlijk. Grappig is als we een galerie inlopen en de eigenaar ons met enige inspanning in keurig Nederlands uitlegt waarom hij de taal probeert te leren en waarom hij ons land zo leuk vindt. Volgend jaar maart gaat hij er weer heen en wil dan onder andere de Keukenhof bezoeken. Leuk om hier iemand tegen te komen die ons land zo leuk en mooi vindt en de mensen zo vriendelijk. Het lijkt vreemd, want dat is juist wat wij zo fijn aan Amerika vinden over het algemeen. En de vriendelijkheid in bijvoorbeeld Nederlandse winkels en horeca kan toch in het algemeen wel wat leren van wat hier in Amerika gewoon is. Oh ja, hij heeft een hartgrondelijke hekel aan zijn president en schaamt zich diep voor de man. Iets wat we vaker horen, maar ook soms een totale bewondering voor de man, het is maar net aan welke kant van het spectrum iemand zich bevindt.

In Albuquerque is deze week het Balloon Festival aan de gang. Het stond wel op onze lijst, maar het zou betekenen dat we ’s morgens vroeg op moeten om rond zes uur daar te zijn. Maar er zijn ook avond programma’s dus besluiten we in de middag er heen te rijden. En daar hebben we geen spijt van. Vandaag is het de beurt aan ballonnen met bijzondere vormen. En deze houden vanavond een zogenaamd glow-festival. Dat betekent dat ze de ballonnen opblazen totdat ze overeind staan, en dan als het donker is, op afgesproken tekens de vlam onder de ballon een tiental seconden laten branden, waardoor de ballon verlicht wordt, glowen dus.
Als we tegen drie uur aankomen parkeren we de auto dicht bij één van de ingangen en kopen een kaartje voor het festival terrein. We hebben geen idee wat we allemaal kunnen verwachten als we naar binnen lopen. Aan 1 kant van het terrein staan allemaal tenten en op een van de kopse kanten staan een paar hele grote tenten. In deze tenten worden allerlei spullen verkocht, en ook natuurlijk eten en drinken . En de grote tenten aan de kopse kant hebben een markt met kraampjes, uitleg over ballonvaren en ook de NASA heeft een tent met informatie, vooral voor de jeugd. Het terrein in het midden is een groot grasveld, zo groot dat er een vliegtuig op kan landen. We lopen door alle tentjes en zien allerlei prullarie, soms leuk, soms natuurlijk kitch. Ballonnen in allerlei vormen en gemaakt van allerlei materialen, je kan het zo gek niet bedenken of iemand verkoopt het wel.

Op het gras verzamelen zich naast mensen die kleden op de grond leggen, eten en drinken uit koelboxen klaarzetten, ook veel pick-up trucks met ballonmanden achterop en de ballonnen ingeladen.
Het zijn er tienstallen. Tegen zes uur beginnen ze allemaal de ballon uit te leggen op het gras om ze op te blazen. De een na de andere komt langzaam overeind en laat zien wat de vorm van de ballon is. En je weet niet wat je ziet, tientallen, soms zo hoog als een redelijk flatgebouw in de mooiste vormen komen overeind. Een enorme eenhoorn, stripfiguren zoals Tweety en Tom & Jerry, een complete postkoets, we lopen van de ene verbazing naar de andere. Het is enorm gaaf om ze allemaal te zien en het leuke is dat je er gewoon tussendoor kunt lopen. Dus van voor naar achteren en aan de andere kant weer terug, terwijl het steeds donkerder wordt. En als dan op de afgesproken tekens alle ballonnen gelijk de brander aanzet, leidt dat tot gejuich van het publiek. Het is dan ook een leuk gezicht! Zo tegen half acht lopen we terug naar de auto en rijden we voor de massa weg en terug naar ons hotel in Santa Fe, waar we in de bar eerst nog even een hapje eten voor we weer naar de kamer gaan voor onze laatste nacht in Santa Fe. Morgen zakken we verder naar het zuiden van New Mexico, waar het ook weer warmer is, dus dan kan de kap van de auto ook weer open want die hebben we vandaag maar dicht gehouden.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog