Vandaag Sedona achter ons gelaten en weer terug naar route66. Het uitstapje naar Sedona is prima bevallen. Het ligt in een geweldig mooie omgeving en is zeer de moeite waard geweest. Maar nu dus terug, eerst weer omhoog naar Flagstaff om vandaar de route op te pakken richting Williams.
Dat laatste is een leuk, klein plaatsje met veel route66 winkeltjes, natuurlijk oude auto's en andere typisch route66 zaken.
We lopen winkel in en uit en na een uurtje stappen we weer in de auto.
De volgende stop is Seligman. Hier staat het beroemde Delgadillo's Snow Cap burger restaurant. Het is beroemd omdat Delgadillo het met heel weinig geld helft gebouwd in de vijftiger jaren, waardoor het een allegaartje is geworden en soms lijkt of het van alles wat is. Wat het ook eigenlijk is. Natuurlijk tegenwoordig met souvenir shop. Maat dat hoort er nu eenmaal bij. Verder zijn er nog wat winkels met souvenirs en staan er weer voldoende oude auto's, de één wat mooier dan de andere.
Na Seligman is Kingman de volgende plaats langs de route. Het is wat kleiner dan gedacht en valt ook wat tegen. We hadden verwacht dat dit groter zou zijn en al stiekem verwacht hlet te slapen. Maat goed dat we niets hebben geboekt want we besluiten door te rijden.
Oatman is de volgende stop. Dit kleine dorpje in de bergen bij Californië is van oorsprong een klein mijnstadje. Om goederen van en naar de mijnen te krijgen in de bergen, werden ezels gebruikt. De mijnen zijn al lang gesloten, maar de ezels waren koppiger en lopen er nog steeds rond. Nu als toeristische attractie. Het is een leuk gezicht, het oude Western stadje met de typische daarbij behorende gebouwen als de Saloon, oude gevangenis en hotel dat nu dienst doet als museum.
Aangezien er in het museum niet kan worden geslapen rijden we nog een klein stukje door.
De route gaat verder in de bergen, klimmend en dalend slingeren weer verder tot de Interstate. Deze moeten we een paar mijl nemen om uiteindelijk in Needles te eindigen. Dat zoeken we een hotel op. Het internet hebben we nog niet aan de praat gekregen maar we gaan eerst wat eten. De wagon wheel is de plaatselijke favoriet en het eten is er prima. De blog schrijven we hier ook maar en posten we alvast. Nog zonder foto's want we waren er nog niet aan toegekomen deze vaag de camera op de iPad te zetten. Mochten we het internet aan de praat krijgen dan volgen die vanavond nog, anders morgenavond. Waar dat zal zijn is nog onbekend, de route loopt nog zo'n 150 mijl door naar Santa Monica.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog