De weg van Vergina naar Chalkidiki is niets bijzonders, natuurlijk heeft ook Griekenland drukke wegen door stedelijke gebieden. Aan de rondweg om Thessaloniki wordt aan de weg gewerkt en het is druk. Thessaloniki is de tweede grootste stad van het land. Dat is te zien.

We stoppen bij, wat zou moeten zijn, een van de beste campings van Griekenland, Ouzounie beach in Nea Moudana.
Die is vol, overvol. Wij kunnen blijven voor 1 nacht, dat komt goed uit, dit is geen camping naar onze zin. In elk geval houd ik niet van een camping met ‘straatjes’. Bovendien is de camping donker door de bomen en de doeken die boven de camperplaatsen hangen. Heel belangrijk met de hoge temperaturen in de zomer, dan zouden ook wij er blij mee zijn. Niet nu in elk geval, maar in dit gebied is geen keuze en we hebben genoeg gereden voor die dag.

We zijn op weg naar het voor ons nog onbekende gebied Chalkidiki. De drie schiereilanden onder Thessaloniki.
Het meest westelijke schiereiland is Kassandra heeft heel veel badplaatsen.
Wij rijden er vol goede moed naar toe, ondanks de regen die met bakken uit de lucht komt. In een land als Griekenland met een beperkte infrastructuur is dat goed te merken, want de plassen staan al gauw op de weg.
We hebben WC papier nodig 😊, daarvoor gaat een camperaar naar de Lidl. Er is een nieuwe grote winkel langs de doorgaande weg. Tot onze verrassing is deze ongelooflijk druk met voornamelijk Oost Europeanen. Maar ook het schiereiland is vol met toeristen uit de Balkanlanden. Wij hadden begrepen dat er in het naseizoen weer voldoende plaats is. Maar dat komt dan uit verouderde reisgidsen, wij merken er niets van.
Zo somber als het is met de regen zo snel is het weer droog en schijnt de zon. We stoppen bij een vissershaven om te lunchen. Het is nog te vroeg om er te blijven staan voor de nacht.
Leuk om naar de vissersbootjes te kijken en even te genieten van de rust.
Wij besluiten het drukke schiereiland te verlaten en naar het middelste en mooiere schiereiland Sithonia te gaan. Hier rijden we weer tussen de olijfboomgaarden door, maar deze zijn anders, er hangen dikke trossen olijven aan. Zoveel hebben we nog niet eerder gezien. Met regelmaat zijn er ook winkels langs de weg waar de olijfolie verkocht wordt. De streek is er dus om bekend.
Inderdaad rijden we nu weer een mooie kustweg op zoek naar een camping. De weersvoorspellingen zijn niet goed voor de woensdag (vandaag), dus aan zee gaan staan heeft geen toegevoegde waarde. Van mede camperaars horen we dat de campings vol zijn of al gesloten.
We stoppen we bij de eerste camping die we tegenkomen. Goed genoeg, hier blijven we 2 nachten.
De zee is hier heel goed om te zwemmen, maar door de regen al aardig afgekoeld, we zijn verwend!
In de bar van de camping heb je een mooi uitzicht over zee, leuk om ’s avonds nog even een koffietje te doen.
Maar alles is gericht op einde seizoen en dat merk je goed, de campings op dit schiereiland gaan eind van de maand sluiten.

Morgen rijden we het schiereiland Sithonia rond om hopelijk toch nog blij te worden van de mooie natuur.
Dan is er nog het meest oostelijke schiereiland Athos, bekend van de mannenkloosters. De heilige berg waarop de kloosters gebouwd zijn kun je niet bezoeken. Alleen mannen worden er toegelaten en alleen op speciale aanvraag. In de 20 kloosters leven de monniken daar in afzondering.
De kloosters zijn wel te bekijken vanaf het water met een boottocht. Dit plan stond op de planning maar vanwege het weer laten we dat idee ‘varen’.

We waren nieuwsgierig naar deze regio van Griekenland. Nu weten we dat we hier niet terug hoeven te komen. Het bergachtige natuurgebied ten noorden van Chalkidiki staat nog wel op het lijstje, er blijft altijd iets te wensen over voor een volgende keer.

CC 58935 Mitari Camping & Villas

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap