Naar Sossusvlei
Namibië, sesriem
Vandaag gaan we naar Sesriem. Van hieruit gaan we morgen naar de Sossusvlei, de beroemde zandduinen die op elke poster van Namibië te zien zijn.
Voor vandaag een tocht waarbij we zelfs een pas van 1700 meter over moeten gaan.
De weg is op enkele plekken uitermate beroerd. Grote grijze stofwolken, maken het landschap soms ook wat grauw.
We zien heel in de verte onze eerste giraffen. Dat is nu nog een foto waard, straks gaan we er vast veel meer zien.
We stoppen een paar keer voor wat foto’s. Dan stopt Rita achter ons, zij heeft onderweg een lampje gevonden (stadslicht). Van ons dus. Eruit getrild.
Een koffiestop maken we in een lodge vlak langs de weg. Een medewerkster van de lodge wijst ons bij binnenkomst op een lekke band. Die stond nog te sissen.
Dus dat was net gebeurd. We krijgen hulp van een van de jongens op de lodge. Hij doet het vieze werk en kruipt onder de auto met de krik. Overigens blijft hij er liggen tot hij instructies krijgt om de auto weer te laten zakken. Cor, een van de medereizigers is ook nog daar en helpt bij het verwisselen van de band. Dan komt er nog een jongen en neemt de het klusje even over. In snel tempo worden alle moeren nog eens aangedraaid en stevig ook.
Twee fooien verder en wij zijn enorm geholpen.
Dan vindt Peter het wel mooi geweest. We drinken een colaatje en eten een tosti en hobbelen en trillen verder naar de camping. Gelukkig maar dat we niet met een eigen caravan of camper rijden, die zouden dit echt niet overleven.
De camping is groot en vooral woestijn. Van hieruit gaan wij morgen dus naar de zandduinen.
Het is een facultatieve excursie, wat betekent dat iedereen die op zijn manier in mag vullen. Als ik hoor dat we nog 70 km moeten rijden tot de zandduinen, besluiten wij een privétoer te regelen. Ik loop door deze zandwoestijn van receptie naar benzinestation (een half uurtje lopen in deze hitte) en besluit een toerbegeleider die ik zie staan met zijn auto aan te spreken. Philipe; hij komt zijn afspraak na en als ik hem bel staat hij 10 minuten later bij onze camper. We gaan met zijn viertjes en maken er een uitgebreide toer van. Morgenochtend om 5.55 uur staat hij voor onze camper. Het is dan nog donker. Kijk ernaar uit!
Voor vandaag een tocht waarbij we zelfs een pas van 1700 meter over moeten gaan.
De weg is op enkele plekken uitermate beroerd. Grote grijze stofwolken, maken het landschap soms ook wat grauw.
We zien heel in de verte onze eerste giraffen. Dat is nu nog een foto waard, straks gaan we er vast veel meer zien.
We stoppen een paar keer voor wat foto’s. Dan stopt Rita achter ons, zij heeft onderweg een lampje gevonden (stadslicht). Van ons dus. Eruit getrild.
Een koffiestop maken we in een lodge vlak langs de weg. Een medewerkster van de lodge wijst ons bij binnenkomst op een lekke band. Die stond nog te sissen.
Dus dat was net gebeurd. We krijgen hulp van een van de jongens op de lodge. Hij doet het vieze werk en kruipt onder de auto met de krik. Overigens blijft hij er liggen tot hij instructies krijgt om de auto weer te laten zakken. Cor, een van de medereizigers is ook nog daar en helpt bij het verwisselen van de band. Dan komt er nog een jongen en neemt de het klusje even over. In snel tempo worden alle moeren nog eens aangedraaid en stevig ook.
Twee fooien verder en wij zijn enorm geholpen.
Dan vindt Peter het wel mooi geweest. We drinken een colaatje en eten een tosti en hobbelen en trillen verder naar de camping. Gelukkig maar dat we niet met een eigen caravan of camper rijden, die zouden dit echt niet overleven.
De camping is groot en vooral woestijn. Van hieruit gaan wij morgen dus naar de zandduinen.
Het is een facultatieve excursie, wat betekent dat iedereen die op zijn manier in mag vullen. Als ik hoor dat we nog 70 km moeten rijden tot de zandduinen, besluiten wij een privétoer te regelen. Ik loop door deze zandwoestijn van receptie naar benzinestation (een half uurtje lopen in deze hitte) en besluit een toerbegeleider die ik zie staan met zijn auto aan te spreken. Philipe; hij komt zijn afspraak na en als ik hem bel staat hij 10 minuten later bij onze camper. We gaan met zijn viertjes en maken er een uitgebreide toer van. Morgenochtend om 5.55 uur staat hij voor onze camper. Het is dan nog donker. Kijk ernaar uit!
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Mooi shirtje heeft Peter. 😀😀
Henk 2019-09-16 18:17:20
Volgens mij lopen de foto's in de app iets voor :). Mooi allemaal zeg!
Jaap 2019-09-16 18:17:25
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
