2 oktober

Excursie naar Tanger.

Dit keer alleen een ochtend excursie met de bus door Tanger.
Een moderne stad met 2 miljoen inwoners. Opvallend is dat we geen ezels of andere muildieren zien.
Het contrast tussen rijk en arm is dit keer wel erg groot.

Maar eerst naar de grotten van Hercules, recht tegenover de camping. Grotten die in de prehistorie gebruikt werden om molenstenen uit te hakken, die gebruikt werden voor het oliepersen. De opening van de grotten naar de zee lijkt op de kaart van Afrika.
We rijden verder langs de kust en kijken uit over de splitsing tussen de Atlantische oceaan en Middellandse zee. Gelukkig gaan uitzichten over zee nooit vervelen.
Tenslotte lopen we door de Medina achter onze gids Youssef aan. Overigens weer een gids, Youssef, die goed Engels spreekt en ook echt wat te vertellen heeft.
Alhoewel de grappen over het niet meer mogen hebben van 4 vrouwen na een tijdje de keel uit gaan hangen. Maar je bent een echte Marokkaan of niet, een beetje seksistisch hoort erbij.
De Medina of Kasba is om half 11 nog heel rustig en de blauw witte straatjes maken een serene indruk. De winkeltje komen pas helemaal op het eind.
Vooral de kleine naaiateliers zijn leuk om te zien. De mannen borduren daar de randen aan de lange kleding. Vaak worden de versierde randen ook ter plekke nog, letterlijk, in elkaar gedraaid. Oude technieken die nog steeds in gebruik zijn. We worden binnengelokt in een winkel waar geweven wordt op het oude weefgetouw. Veel zijde en wol wordt verwerkt in de grote kleden. Het blijft bij “ kijken en niet kopen” en we vinden het “ allemachtig prachtig”. Nog niet eerder geschreven maar de Marokkanen verstaan verdacht vaak ons Nederlands en kennen dus de standaard uitdrukkingen. Kopen we in een winkel iets niet (dat komt vaak voor….) dan horen we achter onze rug nog wel eens “ verrek”.

Koffie op een terras met alleen mannen, ook zo’n beeld dat wij overal zagen. Ook al ben ik niet zo’n koffiedrinker, het moet gezegd dat de koffie in Marokko vaak heel goed is. Vaak ook met een flesje water erbij.
Als het geen koffie is dan zitten de mannen aan de zoete muntthee. Dat was in de Sahara heel lekker, maar nu het klimaat wat koeler wordt hebben wij daar niet meer zo’n behoefte aan.

We brengen de middag met harde wind door in en om de caravan. Buiten zitten op deze zanderige grond is niet fijn.

Vanmiddag de laatste middag in de groep en vanavond het afscheidsdiner. Het vind plaats in een prachtig en chique restaurant aan de overkant. Het wordt een soort bonte avond met tussen de gangen door wat toespraken en liedjes. Net genoeg. Ik heb een fotopresentatie gemaakt die onder eten draait op 2 computers. Margreet draagt een gedicht voor, een lied van de mannen en de vrouwen (over de zware taak van de navigators) en ik bied het cadeau aan aan de reisbegeleiders. Bert onze reisbegeleider sluit de avond af.
Daarna is het moment van afscheid omdat het er morgen op de boot wellicht niet van komt.
Mooie afsluiting van een schitterende reis.

Komende week maken wij de balans op.
Eerst morgen maar eens terugvaren naar Europa.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap