Heb ik al eens genoemd dat wij nu echt in de Namib woestijn zijn? Het is hier droog, zoals al eerder geschreven een groot gebrek aan water in dit land.
Juist toen ik dacht dat het wel meeviel met het zand in de camper, kwam het goed op gang.
Wat een zand of stof! Alles is grijs op en in de caravan. Daarom moesten we de kleren dus in plastic zakken inpakken.
De wegen mogen er op de foto soms wel heel mooi zijn, de kwaliteit is beroerd. Geen gaten zoals op onze vorige reis, maar hobbels die lijken op een wasbord. Het hobbelt en rammelt. Een goed gesprek kun je niet voeren. Het rijden met de camper is een kunst apart. Peter moet er flink aan trekken. Soms rijden we rechts, dan weer links of in het midden. Het is maar net waar de weg het beste is. Komt er een tegenligger aan dan zie je dat al van verre aan de stofwolk die erachteraan komt. Soms wordt het zicht ons ontnomen door een stofwolk. Het hoort er allemaal bij en is ook niet zo erg. De uitzichten zijn werkelijk schitterend. Vroeg in de morgen (we zijn inmiddels gewend aan de wekker van half zeven) zijn de kleuren veel intenser.
Bovendien is er nog wel eens wat wild te zien.
We rijden vandaag naar Betta.
Onderweg zien we boerderijen of lodges, maar plotseling is er eentje die ons wel aantrekkelijk lijkt. J & L staan voor de ingang te twijfelen zullen we wel of niet. We doen het en wijken 7 km van de route af. Het blijkt inderdaad een prachtige lodge te zijn. Met wat zoeken is duidelijk dat we met de campers nog iets hoger moeten, daar is het restaurant. Met een prachtig uitzicht over de woestijn! Er lopen springbokken en een gemsbok. Er is een kleine waterpoel die bijna droog staat. Daar weet de jongen die ons aan koffie helpt wel wat op. Hij holt naar beneden en dan zien we hem niet meer, maar het waterpoeltje loopt vol. Blijkbaar stroomt daar dus een waterleiding naar toe. Alles om ons al toeristen te behagen. Want uiteindelijk behoren de beesten die er lopen ook tot de lodge. Sterker nog je kunt er een tour doen om te zien hoe de cheeta’s gevoed worden. Twee cheeta’s leven ergens op het terrein en worden elke dag om 4 uur gevoed. Luie katten denk ik dan maar.
Maar ja we laten de koffie met de bekende droge koekjes goed smaken en genieten van het spel tussen springbokken en de gemsbok. De laatste wint de strijd en mag als eerste drinken. Een mooi begin van wat ons de komende weken nog te wachten staat.
Heuvel af en weer verder naar de camping. Een middagje niet te veel meer doen en ’s avonds met een aantal mensen eten op de camping. De maan schijnt weer volop. Het wordt als snel frisser, zoals alle avonden. Door de volle maan is er nog geen echte sterrenhemel te zien, dat komt ook nog wel.
Zoals overal ook hier weer prima verzorgd sanitair, het is schoon. Geen warm water voor de afwas, maar dat zijn wij inmiddels wel gewend. Om 5 uur kunnen we douchen, het water wordt met een houtvuur gestookt. Morgenochtend om 7 uur is er weer opnieuw warm water.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap