Vandaag op weg naar weer een nieuw hoogtepunt in de reis. We gaan naar Etosha.
Maken nog een tussenstop in het kleine dorpje Outjo waar de nodige souvenirrommel ons aangeboden wordt door voornamelijk Himba vrouwen.
Maar er is ook een mooi winkeltje waar ze de goede edelstenen verkopen. Peter geeft mij een mooie Afrikaans uitziende ketting en kleinzoon Mauro wordt straks heel blij als wij thuiskomen.
Het Etosha National Park is ruim half zo groot als Nederland, in het Noorden van Namibië, vlakbij de grens met Angola. Het ligt op 1000 meter hoogte. Het ligt rondom een opgedroogd meer, een zoutpan van 130 km lang en 50 km op zijn breedst.
Er is een groot netwerk van vnl. wasbord wegen (en niet al te beste…), die leiden langs verschillende ‘waterholes’, soms kunstmatig maar meestal ook plassen die aangevuld worden. In het park liggen 4 campings, wij bezoeken er 3 van. Iedere camping heeft zijn eigen waterplas die kunstmatig aangevuld worden. ’s Avonds staan er schijnwerpers op, waar de dieren zich gek genoeg niets van aantrekken.
Je gaat dus rustig aan de waterhole zitten, al dan niet in de vroege morgen of late avond.
En dan komt het aan op de drie G’s: Geduld, Geluk en Goed opletten!
Geduld is bij wild spotten toch wel de belangrijkste, maar dan kun je ook goed beloond worden.
De eerste stop was Camping Okaukuejo en nu zijn we op camping Halali met een lekker zwembad, heel fijn wat kan hier tot 40 graden worden. (de was droogt binnen het uur in een stevige zandwind).
De waterplaats ligt een stukje lopen naar boven. Daar staan bankjes of je zit op de rotsen. Iedereen is er muisstil, je hoort alleen het geklik van de camera’s.
Vooral voor Mauro, Jelte en Roald een opsomming van het wild dat we al gezien hebben.
Als ‘wilspotter’ moeten we natuurlijk de Big Five verzamelen op de foto. Dat kan moeilijk worden. Het zijn de: Olifant, Leeuw, Buffel, Luipaard en Neushoorn.
Van die laatste hebben we al vele gezien. Op de eerste avond maar liefst 6 bij de waterplaats. Nog mooier is het als ze ruzie maken, dan schraapt hij met zijn poot door het zand en maakt een grommend geluid.
Olifanten zijn er in overvloed. Soms steken ze voor je de weg over. Vaak staan er dan al veel auto’s en kan de olifant wat ontstemd raken omdat hij zijn vertrouwde pad niet kan volgen. Op zo’n moment zijn deze prachtige dieren wel erg groot!
Bij een waterplas onderweg zien we enorme hoeveelheid olifanten. Ook met kleintjes. Ze drinken water, gieten het water over zich heen of zand als verkoeling tegen de warmte. Als ze weer verder trekken gaat dat in een gedisciplineerde rij, de kleintjes netjes tussen de ouders in. Het doet mij denken aan het liedje dat onze kleinzonen zingen.
De Zebra’s vind ik wel erg decoratief. Er zijn 2 soorten, maar dan moeten we goed op de streepjes letten, dat is wel moeilijk te zien.
Vanochtend vroeg bij de waterplas stond er 4 Hartebeesten in de ochtendzon. Gelukkig hebben we een boekje waar we alle namen in terug kunnen vinden. Ze zijn prachtig met een slanke snuit en een gewei dat op een hart lijkt.
Alle beesten lopen heel bedachtzaam en kijken constant om zich heen of er misschien een bedreiging is.
De Giraffe is nog eens extra bedachtzaam bij de waterplas, want als die door zijn poten zakt om te drinken dan kan hij niet snel vluchten. Wat een mooie dieren om te zien.
Het lijstje dieren is hiermee nog niet compleet, maar de bij de foto staat welke het zijn.
Dan nog die rare Namibische Parelhoen. Die kan niet vliegen maar dribbelt heel snel en komt met een grote familie naar de waterplas. En opeens verdwijnen ze dan weer, ook weer netjes in de rij.
Er is dus veel te zien en hopelijk de komende dagen nog meer nieuws te zien.
Dat is dus geduld!

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap