Vandaag mogen we het rustig aan doen. Op het programma staat een bezoek aan een wijnkelder, proeverij en maaltijd, maar ook een concert in Chisinau. Het vertrek is pas om 13.00 uur met twee kleine busjes.
We gaan naar Milestii Mici, een staatsbedrijf voor wijnproductie. Opgericht met het doel van opslaan, bewaren en rijpen van kwaliteitswijn. De wijnkelders zijn kilometers lang. Het kalksteen in de wijnkelders houdt de vochtigheid constant op 85-95 % en de temperatuur op 12-14 graden.
Milestii Mici heeft een voorraad van 2 miljoen flessen. De wijn wordt geëxporteerd naar Rusland. Moldavië kan geen wijn naar de EU landen exporteren. Niet alle wijn is bedoeld voor de verkoop. De beste wijnen worden door de staat gebruikt als alternatief voor een goudreserve.
Tot zover de saaie technische details die ik zelf graag wil onthouden. Peter was helaas niet mee, vanwege een kleine storing in de darmen maar veel beter dan gister (als ik dit schrijf is alles weer onder controle).
Met de busjes reden we de wijnkelders in. Lange donkere gangen. Oeps, dat was even benauwend. Er werden twee stops gemaakt waarbij een aardig meisje, "op de automaat", haar verhaal vertelde. Bijzonder was natuurlijk wel om de grote voorraad van stoffige en soms beschimmelde flessen te zien. Alles netjes gedocumenteerd op oogst- en botteljaar.
Met de bus weer verder door de gangen scheuren. Onze chauffeur was duidelijk niet bekend in de kelders en moest zijn best doen het voorgaande busje te volgen.
Derde stop was bij het restaurant, nog steeds in de kelder. Inmiddels was ik wel op adem gekomen, moest ook wel want een wijnproeverij laat ik niet graag voorbij gaan. (zeker nu ik voor twee moet proeven).
De wijnproeverij ging op het bekende Balkan tempo. Heb ik al eens opgeschreven dat bij een lunch of diner de borden direct afgeruimd worden zodra je vork en mes neerlegt?
Zo ook de proeverij. We kregen 6 soorten te proeven. Twee kleine slokjes in een glas, maar in een record tempo. Je glas was nog niet leeg of werd al bijgevuld met de volgende wijn. Je moest goed bijhouden welke fles weer aangeboden werd. Bij de maaltijd kregen we dan nog een glas naar keuze.
Na afloop was er mogelijkheid om in de winkel nog wat wijn te kopen. Omdat we op tijd verder moesten naar het concert in Chisinau was er net genoeg tijd om mijn lijstje bijzondere Moldavische wijnen te kopen. Dat wordt een avondje Moldavische wijnproeven met Peter. :)
Morgen nog even de grens over met te veel wijn volgens de voorschriften. Ga ervan uit dat dit gaat lukken.
Vervolgens richting Chisinau. Het is wat zonniger dan gister en dan ziet Chisinau en toch wat kleurrijker uit. Om 18.00 uur begint het concert in de Organ Hall. Een suikerzoet gebouw, zoals mijn moeder dat genoemd zou hebben. Wit met mintgroene kapitelen op de zuilen. Een blauw witte zaal met op het podium een groot orgel. Wij verwachtten een orgelconcert, maar het werd een concert van een strijkorkest met enkele solisten. Indrukwekkend was het programma na de pauze met de Moldavische solist Constantin Beschieru, die een uitvoering van de vierjaargetijden geeft. Wat een talent!
Leuk detail is dat we bij binnenkomst veel mensen met bloemen zien lopen. Vermoedelijk familie en vrienden van de solisten. In het programma voor de pauze treden 4 solisten op en na de pauze één. Familie, met kinderen klauteren met hun bloemen het toneel op. Wat een spontaniteit en ongedwongenheid.
Mooi dat een concert zo vroeg begint, zijn we om 21.00 uur weer thuis. Morgen een lange reisdag.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap