Sorry vrienden dat jullie even zonder ons verhaal moesten doen, maar we zijn na een paar heel geslaagde dagen nu weer onderweg.

Maar eerst nog even terug naar woensdagochtend toen we om 8.00 uur vertrokken en de olijfbomen en sterrenhemel achter ons lieten.
We hadden een prachtige rit in het ochtendlicht. Ook al kenden we een deel van de route al, vanuit de hoge camper is het weer een heel ander uitzicht. Het was de moeite waard om de omgeving van Altea zo te leren kennen.

We waren, zoals gepland, voor 10.00 uur op de camping. Het bordje ‘completo’ hangt op het hek. Maar we weten dat je toch moet melden en inderdaad we krijgen de keuze uit een paar ‘prut’ plekjes. We kiezen een plek onder de bomen, in de schaduw en tegen de muur. Helaas ook onder bomen met luizen, dus veel kleverige troep op onze camper, fiets en stoelen. Veel ruimte is er niet. Maar goed we zullen er weinig zijn. Eigenlijk is deze camping een soort Hollands dorp. Veel overwinteraars die samen ook van alles ondernemen, zoals het jeu de boules toernooi. We keken erop uit. Bij de afwasplaats hangt het vol met briefjes met allerlei activiteiten om de dagen door te komen.

Direct voor de camping loopt de boulevard langs de zee.
We drinken koffie in een van de cafeetjes met zo’n heerlijk Spaans stokbrood met tomatenpulp en seranoham (en natuurlijk ook olijfolie).
We besluiten dan onze familie op de berg te verrassen met een bezoekje en pakken de fiets. Dit keer vinden we de goede en mooie weg tussen de sinaasappelbomen door en met uitzicht op de bergen. Dat fietst heel relaxed. Laatste stukje over de grote weg stelt dan niets meer voor.
De familie zit in de zon aan de lunch en we schuiven aan. Heel leuk om de twee kleindochters waar we al veel over hoorden, nu te ontmoeten. Zij ondersteunen Patty de volgende dag bij de verjaardagslunch. Evenals Peters nichtje Marie Louise, de moeder van deze kleindochters.
Het wordt vrijdag een gezellige verjaardag met een heerlijke rijsttafel en leuke mensen. Voor het donker wordt, om 17.00 uur, rijden wij weer terug naar de camping.

Er zijn altijd wat hoogtepunten te doen in Altea. Zoals een lekkere tippel naar oud Altea voor een heerlijke lunch of de wandeling naar de vuurtoren op een prachtige zaterdagochtend samen met Marjo en Rob, goede vrienden van Patty en Frans.

We gaan zaterdagavond met de familie naar Calpe voor een heerlijke (verse) vismaaltijd. Vers omdat deze vis direct van de visafslag komt tegenover het restaurant.
Er is zelfs vuurwerk, nou ja niet voor ons maar voor een bruiloft. Dat is toch een mooie afsluiting van 4 gezellige dagen?!

Vandaag, we kunnen het niet laten, lopen we toch nog even naar 'ons' koffietentje voor een espresso largo en een café con leche. Natuurlijk aan de boulevard met uitzicht op zee en de zon schijnt volop.
Begin van de middag komen we op een camping die we zomaar geprikt hebben vanwege de ligging. Namelijk halverwege een Via Verde.
Eenmaal van de kustroute af worden we weer verrast door het veranderende landschap. Ook deze camping ligt prachtig tegen een heuvel aan.
Wat boffen we met deze keuze. We rijden naar boven en vinden op een van de terrassen in de zon een mooie plek. Zelfs met water bij de plek en afvoer voor grijs water.
Er waren al geanimeerde gesprekken met onze Nederlandse en Engelse buren. Langblijvers. Wij zijn dat niet, want langzaam aan gaan we terug naar huis. Maar hier blijven we even staan. Jullie geven ons regelmatig het advies om nog even weg te blijven, daar waar de zon schijnt. We volgen dat advies op!
Volgende keer meer over de Via Verde.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap