Évora een stad die dateert uit de Romeinse tijd.
Vlakbij, op het centrale plein Conde Vila Flor, staat de grote Romeinse tempel die symbool staat voor de keizerlijke cultus en waarvan men eeuwenlang dacht dat hij aan de godin Diana was gewijd. Opvallend zoals deze tempel bewaard is gebleven. Zelfs in Griekenland hebben wij dit (nog) niet gezien.
Het hart van de stad is het plein Praça do Giraldo met rondom de oude Arcades waar de kleine zijstraatjes weer op uitkomen. Leuk voor een eerste glaasje wijn als we aankomen en dus direct ook voor de toeristenprijs.
Een aantal representatieve gebouwen uit de 16e en 17e eeuw zijn bewaard gebleven.
Wij bekijken de studiezaal van oude bibliotheek.
We zijn onder de indruk van de kloosterkerk uit het einde van de 15e eeuw, met een imposante blauwe tegelbekleding van onder tot boven.
De grote kathedraal van Évora, Sé, vinden wij minder mooi. We begonnen aardig gewend te raken aan de sobere kerken in Portugal, maar hier weer veel pracht en praal. Maar het uitzicht vanaf het terras is mooi, waar je komt via een indrukwekkende wenteltrap. Vandaar heb je ook een mooi uitzicht op de binnentuin van het klooster.
Later ga ik nog naar de toren van de kerk, maar dat voegt weinig meer aan het uitzicht toe.
De kerk van St Franciscus met de bottenkapel bezoeken we niet. Het mag dan een “must” zijn als je in Évora bent, wij laten dit aan ons voorbij gaan.
En omdat we twee volle dagen in deze stad hebben, zwerven we op zondag nog eens door de kleine straatjes en gaan op zoek naar het Aquaduct. Gebouwd in 1537 om Évora van schoon water te voorzien. Het beste zicht op het Aquaduct is buiten de stadswal. Maar juist in die omgeving realiseren we ons weer dat de stad minimaal onderhouden wordt en een rommelige indruk maakt. De pleintjes waar de bomen nog uit moeten komen en rust heerst. Juist dat soort plekken maakt de stad charmant. Echter jammer is het wel dat er overal auto’s rijden, door de meest smalle straatjes is verkeer. Lopend valt op dat alle straten van kleine klinkers zijn. Loopt niet fijn en ik denk dan ook dat hier geen omzet is in schoenen met hakken. Op een klein pleintje eten we een tosti en kijken een beetje om ons heen. Auto's die zich langs het plein wurmen een rat die zo nu en dan uit zijn holletje komt om iets te eten te zoeken.
Tenslotte nog dit: het is omwille van haar lange geschiedenis en het feit dat een aantal representatieve gebouwen uit de 16e tot de 18e eeuw tot op vandaag bewaard is gebleven dat Évora door UNESCO werd erkend als werelderfgoed. Daar moeten we zuinig op zijn. Want vergeet niet dat ook L'viv, waar ook nu de onrust toeslaat, een werelderfgoed is. De stad die wij op onze reis in 2019 bezochten en nog vers in ons geheugen ligt.
Évora was het bezoek waard. Vanaf onze camping fietsten we in minder dan 10 minuten naar het centrum, waar wij een goede parkeerplek voor de fiets vonden bij de markthallen.

Waar: Stadscamping Orbitur Evora CC 41187 Matig verzorgde camping. Maar prima gestaan voor 3 dagen en als uitvalsbasis naar de stad uitstekend.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap