Altea ligt direct aan de Middelandse zee en heeft een leuk oud centrum, dat iets hoger op de berg ligt. Maar het grenst ook direct aan zee, met een lange boulevard. Vorig jaar werd deze nog verbouwd en nu is het een mooie boulevard geworden. Jammer dat de terrasjes niet meer direct aan zee liggen maar aan de stadskant van het fietspad moeten blijven.
L'Alfàs del Pi kent een van de hoogste concentratie Europese immigranten van heel Spanje, waaronder voornamelijk Noren, Engelsen en Nederlanders.
Albir is deel van de gemeente Alfaz del Pi en gelegen tussen Benidorm en Altea. Hier ligt ook onze camperplaats. Van daaruit fietsten of liepen we naar het dorpje Albir met diverse winkels en restaurants, maar ook direct naar zee. De afgelopen dagen was het deels zonnig en nog erg fris, zeker met de wind van zee. Overigens is dit wel de streek met een perfect meditiraan klimaat. Misschien een beetje minder perfect nu wij hier waren, maar je hoort ons dit keer niet klagen over het weer aan de Costa Blanca.
O ja, dan is er ook nog het dorp Calpe met de markante rots, de Ifach, die direct uit zee op rijst. Een kalkrots van 50.000 m2, 332 m hoog en 1 km lang. Deze is het resultaat van een aardverschuiving van de berg “Sierra de Oltá”. De verbinding met het vasteland is ontstaan op natuurlijke wijze, door jaren van sediment en puin dat van de rots viel over een periode van duizenden jaren.

De afgelopen week hebben we veel gewandeld, vanaf de camping naar Albir of Altea. Of naar de vuurtoren van Albir, via een mooi wandelpad bergopwaarts. Eenmaal met Patty en Frans werd het een tocht met een kleine hindernis. De scootmobiel van Frans hield er bovenop de berg mee op en we moesten de scootmobiel afremmen heuvel af. Gelukkig sluiten we deze middag af met een gezellige eenvoudige lunch.
Maandag liepen we nog eens naar boven met Patty, Marjo en Rob. Het was (eindelijk) schitterend weer.

Calpe is een dorp met veel hoogbouw dat al qua bevolkingsgroei al op het grote Benidorm begint te lijken. Op de boulevard bij de haven zijn vele vis restaurants, die de etenswaar uitstallen in de vitrines voor het restaurant. Op zondag is het er druk met Spanjaarden. Extra gezellig wordt het met de muzikanten die langs de tafeltjes lopen. Afgewisseld door Afrikanen die vaak en veel handelswaar aanbieden.
Maar ook in de restaurantjes in de bergen komen de muzikanten langs. Hier gaan we met de vrienden Eugėne en Madelon naar toe. Hier in Spanje kun je nog voor hele nette prijzen een leuk menu krijgen.

Zaterdagavond ga ik met Patty en haar vriendin Maureen naar een optreden in het Palau Altea. Vrij vertaald noem ik het een moderne Flamingo, met spannende en erg luidruchtige muziek. Fantastisch dansers met o.a. een schitterend spelende gitarist. Leuk om mee te maken in het uitverkochte theater. Om 21.30 uur zet Patty mij weer af op de camping.

Dinsdag maken we een korte toeristische stop in het dorpje Polop. Hier is het mooie Plaze de los Chorros, een plein met 220 watertappunten. Dit plein dateert uit 1885 en werd in 1976 gerestaureerd. De watertappunten zijn rondom een muur aangelegd, in de muur de wapenschilden van de gemeenten in de provincie Alicante. Hier komt de plaatselijk bevolking water halen, echt bronwater!
We sluiten de gezellige week af met nog een perfect etentje, ook weer in de bergen. In het dorp Beniardá zitten we heerlijk buiten in de zon te genieten van het best dinertje van deze week. Een mooi afscheid.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap