Ik had behoefte aan wat variatie in de dagindeling. We gaan de opgravingen van het oude Messini bezoeken. Daarvoor verlaten we bij Kalamata de kust en gaan 25 km de bergen in.
Wederom hadden we gedacht daar ook op een camperplaats te kunnen staan. Onze Duitse Womo gids gaf dat aan. Maar de parkeerplaats bij de opgravingen trok ons niet aan om een nacht te blijven staan.
Het is 13.00 uur, op het heetst van de dag de opgravingen bezoeken is een uitdaging. Voor de foto's niet het goede moment van de dag.
Peter haakt na het theater af, ik ben nieuwsgierig en loop nog een eind door tot aan het stadion. Dan vind ik het ook genoeg geweest en wandel rustig terug.

Deze oude stad is gesticht in 269 v. C.
Het was een grote stad die goed bewaard is gebleven. Desalniettemin is er nog veel voorstellingsvermogen bij nodig.
Het theater is duidelijk herkenbaar, sjieke zetels ongetwijfeld voor belangrijke mensen.
Bij het Asklepieion, een antiek sanatorium, is meer voorstellingsvermogen nodig.
Het meeste indruk maakt het stadion en bijbehorende gymnasium. Beide werden omgeven door een zuilengang die op de plek waar de gebouwen bij elkaar komen voorzien was van een dubbele rij pilaren. De westelijke colonne van zuilen eindigde aan het einde van de baan, zo’n 110 meter vanaf de noordelijke kant. Ertussenin staan sokkels met ere-inscripties, waar vroeger beelden op stonden. Van het stadion zelf zijn achttien tribunes, gescheiden door trappen, met ieder achttien zitrijen.
Dat moet toch imposant geweest zijn als daar sportwedstrijden of theatervoorstellingen waren.
Maar wat de stad uniek maakt en het bezoeken waard is de ligging op de heuvel Ithomi met mooie uitzichten.
Nog steeds wordt er gewerkt aan de restauratie. Op dit moment worden oude mozaïeken weer in ere hersteld.

We laten de warmte op de berg en vullen onze vochtvoorraad aan met koel water. Rijden de berg weer af en zoeken de camping bij Petalidi op.
Daar staan we met 3 campers. Er is hier niets te beleven. Op een prachtige plek weer, de zee aan onze voeten. Slechts gescheiden door een roestig hek en een klein stenen paadje waar zo nu en dan fietsers en zelfs een auto voorbij komt.
Verder is de camping onverzorgd dus in jaren niets meer aan gedaan. Wij zijn zelfvoorzienend en trekken ons er niets van aan.
Dinsdagochtend zwem ik in een rustige zee, in de middag steekt de wind weer op en komen er meer golven.
We maken een leuke wandeling naar het dorp Petalidi. Om de doorgaande weg, waar hard gereden wordt, zoveel mogelijk te vermijden zoeken we een pad over het stenen strand en door de olijfboomgaarden. Het lukt met wat moeite en we zijn trots op onszelf.
Het dorpje valt wat tegen maar een terrasje aan het water is al gauw goed. Terug nemen we een taxi, met een beetje geduld is die altijd weer te vinden en voor een schappelijke prijs komen we dan weer heelhuids ‘thuis’.

Morgen rijden we weer een klein stukje verder om de volgende plaats te verkennen en daar ook te kamperen. Camperplaatsen zoeken we even niet meer. 😄

Waar:
Camping Petalidi CC 20595 Griekse rommelige camping, niet onderhouden. Sanitair heel matig. Maar direct aan zee sta je geweldig! Wij stonden er maar met 2 campers. Is verder wat somber

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap