We maken een prachtige tocht door de bergen (het Middengebergte). Ook al reden we deze weg eergister ook al, het blijft schitterend.
We zitten zo nu en dan op 900 meter hoogte, eigenlijk gaat dat ongemerkt. Op de bergen waar wij op uit kijken ligt nog sneeuw terwijl het bij ons 26 graden is.
De weg is zo nu en dan echt slecht. Grote gaten en slechte spoorwegovergangen. Meestal lijken die rails niet meer in gebruik, maar bij een grote overgang staat toch een mannetje te kijken, de spoorbomen zullen het daar wel niet doen.
Dat we ingehaald worden zijn wij inmiddels wel gewend, maar 3 vrachtwagens die ons op een smalle weg voorbij komen is toch wel wat anders.
Naar een lange rit van 288 km over binnenwegen bereiken we de camping. Het is in een badplaats met thermale baden, maar toch nog 1 ½ uur rijden naar Sofia. Nou ja daarvoor komt een bus morgen.
De toegang tot de camping is smal, de plaats voor 24 caravans en campers te klein. We moeten aansluiten met nog geen 3 meter tussen iedere caravan. De foto’s spreken voor zich.
Helaas komt er binnen een uur een hevig onweer, juist als Peter de luifel aan het opzetten is. Dat wordt een drama, met 4 man houden we de luifel in bedwang terwijl het onweer tekeer gaat. Tot op de huid nat en een fles wijn voor de buurman die meteen kwam helpen. Helaas had binnen het dakluik open gestaan en is het bed doorweekt. We krijgen het voor de avond gelukkig voor een groot deel droog. De rest moet de dag erna nog drogen.
Zo’n bui geeft wel binding onder de groep. Wij waren niet de enigen die aan de luifel moesten hangen. Gelukkig loopt het voor iedereen goed af en komt de rest van de reizigers ondanks het slechte weer onderweg, toch goed aan. (alhoewel achteraf blijkt dat een van de stokken van de luifel kromgebogen is van al dit natuurgeweld, de luifel zullen we deze vakantie dus niet meer gebruiken.)
We eten vanavond in het restaurant op de camping, makkelijk en eenvoudig. Maar de kwaliteit is goed.
Wat we hier in restaurants eten is eigenlijk vrij simpel. De ANWB etentjes zijn meestal soep (met groente of balletjes en soms heel vet), een goulash of een stuk vlees. Frietjes van matige tot slechte kwaliteit. Het beste komen de toetjes eraf, meestal zoete taart met noten en honing of vergelijkbaar met ijs. Dat kan ik toch moeilijk laten staan.
Bij het eten een Bulgaars wijntje en dat is best te drinken.
Eten we zelf in een restaurantje op de camping dan is het meestal een Sheppard salade (komkommer, tomaat, geroosterde paprika, uit en bestrooid met de zachte Bulgaarse witte kaas (vrijwel smakeloos). Vlees is dan een spies of een stukje gegrild varkensvlees of kip. De laatste dagen is de kwaliteit ervan behoorlijk goed.
Maar goed niets inspirerend, maar toch best gezond. We hebben het vooral van de gezelligheid met veel mensen aan tafel.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap