Het bijna laatste hoogtepunt van deze reis. Nog vier dagen Krugerpark.
Ik was wat cynisch, omdat ik vond dat we wel genoeg dieren hadden gezien en het Krugerpark groot en commercieel zou zijn. Hopelijk zal ik van mening veranderen vandaag.
We komen het park binnen bij de noordelijke Pafuri Gate. Natuurlijk weer het nodige papierwerk voor de we verder mogen rijden. Uiteindelijk betalen we de parkfee pas op de camping.
Er gaat een lange geasfalteerde weg door het park, met veel zijwegen naar potholes of korte lussen. De snelheid is 50 km op de geasfalteerde weg en 40 km op de (best goede) zandwegen.
Het park heeft een heel andere begroeiing dan wij gewend zijn van bv Etosha. Het eerste stuk dat wij rijden is overigens wel volledig kaal gevreten door de olifanten. Ongelooflijk wat deze kanjers kapot kunnen maken. Maar de lente is nog maar net begonnen en de regen moet de komende weken gaan vallen, dus dan zal het vermoedelijk snel weer aangroeien.
Dieren genoeg in dit park. Natuurlijk veel olifanten. In de diepe rivierbedding tientalen bij elkaar en dat meerdere keren. Op de foto komt dat minder goed tot uiting jammer genoeg. Grote olifanten beschermen de kleintjes, die netjes met hun moeder meelopen.
Giraffen van groot tot klein, donker en licht. Buffels, die Peter fotografeert zodanig dat hij snel door kan rijden voor geval de buffel ons witte gevaarte als een bedreiging ziet.
We worden getipt door een tegemoet komende reiziger dat er een luipaard onder een bosje ligt en zijn prooi beschermt. Zonder deze tip hadden we dit gecamoufleerde beest over het hoofd gezien. De foto levert nauwelijks bewijs en is het publiceren niet waard.
Inmiddels is het ook groener om ons heen geworden en mooi om de beesten zo iets meer in hun omgeving te kunnen fotograferen.
De camping Shingwedzi is groot en net als in Etosha een zanderige maar wel gezellige doorreiscamping in een wildpark. We eten ’s avonds met Jacques, Lies, Ria en Jos in het restaurant met uitzicht op de rivier waar nog wat water in staat. Twee hippo’s sjokken het land in. Een uil gaat in de boom zitten en laat zich uiteindelijk wegjagen door ons als nieuwsgierige toeristen. Nou ja, de dieren in dit park zullen wel wat gewend zijn.
Conclusie is dus dat ik mijn mening bijstel. Het is hier zeker mooi en veel te zien. Bovendien voorlopig nog heerlijk rustig. We zijn echt geen hordes tegenliggers tegengekomen.
Morgen gaan we weer verder. Inmiddels met een kaart om te zien welke lussen en binnenweggetjes we kunnen nemen.
Hopelijk kunnen we mooie vogels spotten en op de foto zetten. Er zijn er genoeg hier.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap