Gisterochtend vroeg verlieten we de camping bij Alquezar. De nacht was ongekend rustig, we hadden de vorige dagen regelmatig op campings met verkeerslawaai gestaan. Maar verder waren we niet zo tevreden over deze plek, we stoorden ons het meest aan honden- of poezenpoep op de paadjes.
We hopen vandaag iets meer van de Pyreneeën te ervaren. Eerst doen we boodschappen bij de bekende camper supermarkt... de Lidl. We kunnen er weer even tegen.
Het grootste deel van de rit gaat over een vrij nieuwe snelweg, overigens prachtig aangelegde wegen, zeker niet altijd 4 baans. We zien weer veel stalen kunst langs de weg.
Eenmaal van de grotere weg af de bergen in, komen we weer op een mooie weg met tunnels. Een lunchstop is maar moeilijk te vinden, waarom zijn die toch altijd aan de andere kant van de weg?
Bij het Pelgrimsdorp Jaca zijn we er nóg niet, we moeten nog een klein pasje over.
De camping is makkelijk te vinden, onderaan het mooie dorpje Ansó, op 850 m hoogte.
Het is een kleine onverzorgde camping, maar daardoor ook weer heel sympathiek. Aan het eind van het paadje vind ik een plek onder de bomen (zonder bladeren). We krijgen geen buren, bovendien nemen we het grasveldje voor ons geheel in beslag.
's Avonds loopt de camping vol met veel buscampertjes. Fietsers, wandelaars of motorrijders.
Ansó is weer een van de mooiste dorpjes van Spanje. Helemaal verdiend, nog heel authentiek, het lijkt wel alsof de tijd heeft stilgestaan. Vanwege de afgelegen ligging zijn de inwoners in de Vallei Ansó, lange tijd van de buitenwereld afgezonderd gebleven. Dit heeft ertoe geleid dat de inwoners hun eigen dialect en tradities hebben, die nog steeds in ere worden gehouden. Er schijnt nog een museum te zijn met een grote collectie traditionele kostuums. Helaas is dat museum niet open als wij er zijn.
Typerend voor de regio zijn de leistenen platte daken met grote schoorstenen. Er wordt op verschillende plekken gerestaureerd. Eigenlijk is dat het enige geluid dat je hoort. Verder is het stil. Aan het eind van de middag zien we de ouderen op de bankjes uitkijken over de vallei waar de zon ondergaat.
Opvallend zijn de verzorgde huizen met bloembakken ervoor, de smalle straatjes met gemetselde kinderkopjes.
Er wonen ongeveer 500 mensen en er is zelfs een lagere school. Vanochtend staan de deuren open en zo te zien zijn de kinderen aan het sporten op het veld onder de school. Alles staat open, hier kan dat nog.
Er zijn 2 kleine winkeltjes, waar ik ook moeite heb om met Google Spaans te communiceren. Tsja Google zal het dialect niet herkennen??
Aan de zuidkant van het dorp zien we op veel kleine stukjes grond moestuintjes. Ieder plekje wordt benut.
Het is een leuke wandeling rondom het dorp. Vanochtend ga ik op een fototoer, Peter is aan zijn wekelijkse administratie werk bezig.
Ik maak een lekkere lunch en we genieten van de rust en de zon. Het is zelfs hier 27 graden in de zon.
Als de zon ondergaat koelt het snel af.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap