We vertrekken weer in alle vroegte met truien en paraplus. We zitten immers op 750 meter hoogte en Sofia ligt ook op nog op 550 meter. Aan de voet van het Vitoshagebergte, waar wij uitkijken op de bergen waar zelfs nog wat sneeuw ligt.

Sofia blijkt een verrassend mooie stad te zijn. Natuurlijk worden we eerst weer meegenomen naar een kerk, de Alexander Nevski kerk (er zijn veel kerken in Sofia). Begin 1900 gebouwd en in 1924 pas ingewijd. Hij diende als eerbetoon aan de Russische militairen omgekomen bij de bevrijding van Bulgarije (zoals ook de slag op Shipkapas).
De kerk heeft prachtige gouden koepels en is enorm groot. Binnen “valt het wat tegen”. Somber maar wel natuurlijk beschilderd met de nodige iconen. Ook hier een streng beleid, niet praten, niet hoesten en geen foto’s maken tenzij je betaald hebt. Er lopen 2 mannetjes in zwarte jassen rond die heel streng zijn.
Buiten wordt het inmiddels warmer en we lopen naar ons koffieadres. Een leuk café in Jugendstil stijl. Niet iedereen kan binnen zitten, maar ook buiten is het gezellig.
Dan weer verder aan de wandel. Onze Tsvetelin weet enorm veel en kan ons op iedere hoek van de straat weer enorm veel te vertellen.

We lopen langs weer een mooie kerk, de Russische Sint Nicolaaskerk, met hoe kan het ook anders, gouden koepels.
We krijgen de “Russische Barok” te zien, ongetwijfeld de bijnaam die Tsvetelin geeft aan de saaie en strakke bouwstijl van het Russische regime in de jaren 90.
Tsvetelin vertelt ons over een Mausoleum waar het lichaam van een leider van de communistische partij lag opgebaard. O.a. kinderen waren verplicht daar op een schoolreisje naar toe te gaan. Het is telkens weer interessant te horen hoe onze gids, geboren in 1986, deze periode heeft beleefd. Dit was voor hem in elk geval een afschrikwekkend bezoek.
Interessant is dat dit Mausoleum is afgebroken cq opgeblazen (pas bij de 6e keer is dat gelukt) na de Wende en nu wordt op deze plaats een kunstwerk geplaatst. Op de foto is achter dit kunstwerk in aanbouw het badhuis (in art-nouveau stijl) te zien. Want ook Sofia is ruim voorzien van thermale baden met bronwater tot wel 103 graden. Dit keer gaan we niet naar een thermaal bad.
We zien het wisselen van de wacht bij het Prezidentsvo (elk uur). Mannen in 19e eeuwse kostuums, zal wel warm zijn in de zomer.. Altijd een leuke toeristische actie.
Onder de stad is een oude weg gevonden nog uit de tijd van de Thraciers.
Mooi is het milenium standbeeld van de heilige Sofia (Sveta Sofia) dat in de plaats is gekomen van het standbeeld van Lenin, dat in 1990 werd afgebroken. Het beeld werd geïnspireerd op de Griekse Godin van de wijsheid.
Na de lunch wandelen Peter en ik nog wat door de stad en snuffelen een beetje rond op het leuke antiekmarktje.
Dan is het genoeg geweest, het was een lange dag.
Wederom een tip: een stedentrip naar Sofia is de moeite waard. Komt op ons wensenlijstje te staan!

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap