Omdat ik niet dagelijks jullie mailbox wil vullen met up-dates van mijn verslag raad ik je aan dat als je alles wil lezen ook even naar de dagen ervoor terug klikt.
Vanochtend vroeg op voor een excursie naar Wenen op 5 kwartier rijden van de camping.
Het wordt een prachtige en warme dag.
En wat een verrassende stad Wenen! Met een rondrit per bus krijgen we eerst alle hoogtepunten te zien. De Nederlandse gids Rudy weet er veel en smaakvol bij te vertellen.
De Habsburgers niet alleen een rijke maar ook enorm grote dynastie van 1526 tot 1804. Dit resulteerde in een enorme hoeveelheid paleizen waaronder slot Schönbrunn de Karlskirche en opera- en muziekgebouwen. Een stad met vele musea en concertgebouwen, de geboortestad van Klimt, Strauss en Schubert.
De hoeveelheid van barokke gebouwen en paleizen is enorm. Zeker geen saaie stad dus. Helaas zagen we alleen de Stephansdom even van binnen (te veel Barok...). Het Hundertwasserhaus van de Oostenrijkse architect Friedensreich Hundertwasser (begin 1900), kleurrijke gebouwen die veel doen denken aan Gaudi. Het museum zal zeker de moeite waard zijn om eens te bezoeken.
Koffie met Sachertorte, lunch met Schnitzel en apfelstrudel. Ach ja het hoort erbij maar krijgt niet de hoofdprijs.
Tenslotte eindigen we bij slot Schönbrunn, waar het merendeel van de reisgenoten op het terras neerstrijkt en ik met Toos en Koos (ja echt de namen van dit echtpaar) nog even de heerlijk geurende rozentuin en vooral de achterkant van het slot moet bewonderen. We klimmen de heuvel op om ook nog even "het prieeltje in de achtertuin", de Gloriette te bekijken. Stel je nu eens voor dat 200 jaar geleden de dames met wijde hoepelrokken, zich hier in koetsen getrokken door paarden, lieten vervoeren naar hun tuinhuisje...
Dat was dus een lange dag en een extra motivatie voor een ieder die dit leest om eens een bezoek te brengen aan Wenen. Let wel je bent niet de enige! Zoals overal overvol met (Aziatische) toeristen.
Na deze dag begint een ieder elkaar ook wat beter te leren kennen. Gelukkig begint het dus wat te wennen deze grote groep. En opvallend genoeg, de avonden zijn bijzonder rustig. Ieder zit rustig bij zijn eigen honk en als het donker en koud wordt is het hier doodstil. Je zou bijna denken, hoe groter de groep, hoe groter de privacy. Goed de tijd zal het leren. Het moet zich nog een beetje "zetten".
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap