We verlaten Swakopmund in de nevel, het lijkt daar een sombere regenachtige dag te worden. Maar niets is minder waar, ook daar zal de zon weer gaan schijnen en de temperatuur stijgen naar 19 graden. Maar wij gaan het binnenland weer in en de temperatuur zal ongeveer 20 graden stijgen. Die tikt de 38 graden aan.
Het eerste stuk leidt ons langs de Atlantische Oceaan, waar scheepswrakken liggen. Nu een toeristische attractie waar mannen en vrouwen de zgn. edelstenen verkopen. We nemen afscheid van de koele zee, die zien we niet meer terug deze reis.
De weg is nog altijd asfalt en gaat over in een goede zandweg. Maar toch… het vertrouwde wasbord komt weer terug. Het landschap blijft eentonig. Soms is de woestijn heel mooi, maar hier niet. De nevel trekt op en we zien de Spitskoppies, bergen, aan onze rechterkant en de Brandberg aan de andere zijde.
Langs de weg komen vele stalletjes met edelstenen. De een nog ‘aantrekkelijker’ versierd dan de ander. Stopplaatsen zijn er nauwelijks, dus dan maar langs de weg even stil gaan staan en met een aantal medereizigers een kop koffie drinken. Zo gaat dat nu eenmaal op dit soort reizen. Maar ‘we zijn er bijna’.
Nog een kleine anekdote hoe we de camping bereiken. In het routeboek staat een fout, we moeten niet links af op een bepaald punt maar een paar 100 meter verderop pas. Onze reisbegeleiders Kees en Margriet hebben een jongen, die daar edelstenen staat te verkopen, gevraagd ons de weg te wijzen. Maar niemand van ons reageert op zijn gebaren, denkende dat hij ons wat wil verkopen, we reden dus bijna allemaal verkeerd.
Op de camping staan we onder een rieten dakje, leuk voor de schaduw, maar in de avond warm.
We kunnen een maaltijd krijgen van een mevrouw uit het dorp die voor ons gekookt heeft. Bijna iedereen sluit aan onder het gezellige rieten afdak.
De discussie gaat nu over de route van morgen. Al dan niet naar Twijfelfontein (what's in a name..) met een aantal interessante punten om te bezoeken. Het verhaal gaat dat de weg erg slecht zal zijn!
Wordt vervolgd….
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap