Het miezert een beetje als we A Coruña verlaten. We hebben nog geen koffie gedronken en moeten nog boodschappen doen. Het lukt allebei, vooral de koffie is voortreffelijk in een van de stadjes waar we doorheen rijden. Grappig dat we in deze koffie/bakkerswinkel, weer veel vrouwen samen aan de koffie zien zitten. Gezellig hebben ze het. We komen in Galicië en het landschap wordt wat vriendelijker en de miezer stopt.
We zien in het land de karakteristieke graanschuren voor deze regio. Hórreos heten deze stenen graanschuren op poten waar vroeger de voorraad van graan plus andere gewassen in bewaard werd. Ze staan op poten om op deze manier ratten buiten de deur te houden.
En dan breekt het wolkendek open en als we in Fisterra aankomen schijnt de zon.
We zetten de camper op een kleine camperplaats net buiten het dorp met uitzicht op zee. Eigenlijk hadden we moeten reserveren, maar er is gelukkig nog een plekje vrij.
Het uitzicht is schitterend, de stoelen draaien we dwars om zoveel mogelijk te zien.
Fisterra is het meest westelijke puntje van Spanje. Leuk voor de statistieken, want wie weet bereiken we deze reis ook nog wel het meest westelijke puntje van Portugal.
We wandelen, samen met de pelgrims, naar de vuurtoren die echt op de punt staat. Wat een uitzichten en wat een onverwacht mooi weer!
Het is een hele tippel en we belonen onszelf dan ook met een pilsje op de top.
Bij terugkomst horen we van de beheerder van de CP dat in het hoogseizoen wel 60 bussen omhoog gaan. nou gelukkig is dat nu niet zo.
Bij terugkomst kijken we nog in het charmante kerkje Santa María das Areas, een Romaans kerkje uit de 12e eeuw. De eenvoud hiervan kan ik waarderen. Hier moeten de pelgrims hun stempel halen. Mooi om weer te zien.
De avond brengen we door in onze 'room with a view'.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap